Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Κάστανο το θαυματουργό

Η καστανιά λέγεται και "αρτόδενδρο". Το αρτόδενδρο είναι δέντρο τροπικό και κατάγεται από την Ωκεανία και οι "ρίζες" του είναι βαθιά στην αρχαιότητα, όπως αποδεικνύεται από διάφορα ευρήματα της εποχής του Χαλκού.

Τα νωπά κάστανα περιέχουν 50% νερό, 45% υδατάνθρακες και 5% φυτικό έλαιο.

Τα κάστανα τρώγονται ωμά, ψητά ή βραστά, χρησιμοποιούνται στη ζαχαροπλαστική, στη μαγειρική σε διάφορες συνταγές και γίνονται και αλεύρι, κυρίως σε διάφορες περιοχές της Ασίας, αλλά και της Ευρώπης.

Ιδιότητες

Τα κάστανα παρουσιάζουν φαρμακευτικές και άλλες ιδιότητες. Έχουν αρκετές θερμίδες (370 τα 100 γραμμάρια), περιέχουν 48% νερό, πολλά ορυκτά άλατα, ενώ αποτελούν καλή πηγή πρωτεϊνών (περιέχουν απαραίτητα αμινοξέα που δεν συνθέτει από μόνος του ο οργανισμός) και υδατανθράκων (45%, με μορφή κυρίως αμύλου).

Επιπρόσθετα, τα κάστανα περιέχουν βιταμίνες Β1 και Β2, απαραίτητες για την μετατροπή των τροφών σε ενέργεια και για την ομαλή λειτουργία του νευρικού συστήματος, καθώς επίσης βιταμίνη C (12 γραμμάρια ανά μερίδα που αντιστοιχεί στο 20% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης) και φολλικό οξύ (απαραίτητο για την παραγωγή των ερυθρών αιμοσφαιρίων).

Επίσης, τα κάστανα έχουν καλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο (για τη μεταβίβαση των νευρικών ερεθισμάτων και την ενίσχυση των οστών και των δοντιών), μαγνήσιο (αντικαταθλιπτικές ιδιότητες και απαραίτητο για την υγεία των μαλλιών), φώσφορο (για τα οστά και την όραση), σίδηρο, νάτριο και κάλιο.

Το κάστανο, ωμό ή ψητό, αποτελεί μια πλήρη τροφή, ιδανική για παιδιά στην ανάπτυξη, για όσους αναρρώνουν από διάφορες ασθένειες, όπως η έντονη διάρροια, καθώς και για αθλητές.

Παρόλο που το κάστανο κατατάσσεται στους ξηρούς καρπούς, το βρώσιμο τμήμα του καρπού είναι μαλακό και χαρακτηρίζεται από υψηλή περιεκτικότητα σε άμυλο, διπλάσιο από την πατάτα, ομοιάζοντας περισσότερο με δημητριακό παρά με ξηρό καρπό.

Τα κάστανα είναι γνωστά για την προστατευτική τους δράση στο καρδιαγγειακό και τη συμβολή τους στην καλή λειτουργία του εντέρου, ως υποκατάστατο δημητριακών.

Αποτελούν δε καλή πηγή καλίου, που είναι απαραίτητο για τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, της καρδιακής συστολής και της υδατικής ισορροπίας του οργανισμού.

Θεραπευτικές χρήσεις
Τα φύλλα της καστανιάς έχουν αποχρεμπτικές ιδιότητες. Το έγχυμα και εκχύλισμα τους χρησιμοποιείται σε αρρώστιες των βρόγχων και κατά του κοκίτη. Τα φύλλα χρησιμοποιούνται και για τους ρευματισμούς.

Το αφέψημα των φύλλων ανοίγει την όρεξη, τονώνει τον οργανισμό και βοηθάει στη χώνευση.

Η φλούδα του δέντρου είναι στυπτική και χρησιμοποιείται για να ρίξει τον πυρετό. Τα κάστανα, ωμά ή ψητά, και το αφέψημα που γίνεται αν βράσουμε το αγκαθωτό περίβλημα τους καταπολεμούν τη διάρροια.

O καρπός της καστανιάς χρησιμοποιείται σαν φάρμακο για αρκετές αρρώστιες.

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

Ε 120 ή αλλιώς κοχενίλη

Η κοχενίλη είναι μία φυσική κόκκινη χρωστική για τρόφιμα η οποία απομονώνεται από τα έντομα coccus cacti. To E120(i) είναι η χρωστική ουσία ενώ το Ε120(ii) είναι το ακατέργαστο εκχύλισμα.

Χρησιμοποιείται σε αλκοολούχα ποτά, παγωτά, προϊόντα αρτοποιίας (κρουασάν, μπισκότα, κέικ, κτλ.), γλυκά, στιγμιαίες σούπες και αρκετά ακόμη προϊόντα.

Θεωρείται επικίνδυνη ουσία αν και έχουν βρεθεί λίγες σημαντικές παρενέργειες. Σε μερικές περιπτώσεις έχει αναφερθεί υπερδραστηριότητα και υπερευαισθησία, ενώ μπορεί να προκαλέσει βλάβες στα έμβρυα. Όταν χρησιμοποιείται σε καλλυντικά μπορεί να προκαλέσει αλλεργίες.

Εννοείται πως δεν μπορεί να καταναλωθεί από φυτοφάγους.

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Παρασκευή 11/11/11, Συνάντηση Φυτοφάγων Λάρισας

«Η τροφή σου είναι το φάρμακό σου» (Ιπποκράτης)


Την Παρασκευή 11 Νοεμβρίου, 8:00μμ, στην αίθουσα «εν χώρω», Νικηταρά 16, θα γίνει συνάντηση φυτοφάγων (Vegan, Vegetarian). Η συνάντηση είναι ανοικτή για όποιον θα ήθελε να προσεγγίσει, να μάθει και να συζητήσει για έναν διαφορετικό τρόπο ζωής/διατροφής.

Σαλάτα με μπρόκολο, κόκκινο λάχανο και μαρούλι

Ωραία σαλάτα με λαχανικά εποχής, γεμάτα με βιταμίνες, μέταλλα, αντιοξειδωτικές ιδιότητες.

Υλικά
  • ψιλοκομμένο κόκκινο λάχανo
  • φύλλα μαρουλιού
  • ωμό μπρόκολο κομμένο σε μικρά κομμάτια
  • 2-3 φρέσκα κρεμμυδάκια
  • σχοινόπρασο
  • ψημένοι σπόροι σησαμιού (για ωμοφάγους το σουσάμι άψητο)
  • αποξηραμένα μύρτιλλα (blueberries)
Για τη σως

έξτρα παρθένο ελαιόλαδα και χυμό ενός λεμονιού
αλάτι και πιπέρι




Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

Μαγνήσιο,σημαντικό για τον ανθρώπινο οργανισμό


Το μαγνήσιο είναι σημαντικό συστατικό για σχεδόν κάθε λειτουργία και ιστό του σώματος, από την καρδιά έως τα οστά και σχεδόν για όλα τα όργανα, ενώ παίζει σημαντικό ρόλο σε μια πληθώρα παθήσεων. Οι λειτουργίες περίπου 350 ενζύμων εξαρτώνται από το μαγνήσιο, συμπεριλαμβανομένου του ενζύμου για την παραγωγή ενέργειας σε κάθε κύτταρο του οργανισμού μας. Ωστόσο, μελέτες υποστηρίζουν ότι παρά τη μεγάλη σημασία του μαγνησίου, οι περισσότεροι από εμάς δεν λαμβάνουμε επαρκή ποσότητα με τη διατροφή μας.
Το μαγνήσιο υπάρχει σε τροφές που αποτελούν τη βάση της υγιεινής διατροφής - πλήρη δημητριακά, φρούτα, σκουρόχρωμα φυλλώδη λαχανικά και ξηρούς καρπούς. Οι επεξεργασμένες όμως τροφές δεν έχουν επαρκή ποσότητα μαγνησίου.
Σε ισορροπία με το ασβέστιο
Ενα άλλο στοιχείο είναι η κρίσιμη ισορροπία μεταξύ ασβεστίου - μαγνησίου, ώστε να διασφαλίζεται η σωστή χρησιμοποίηση των δύο μετάλλων από τον οργανισμό. Τα εκατομμύρια των Αμερικανών που λαμβάνουν διατροφικά συμπληρώματα ασβεστίου κινδυνεύουν να ανατρέψουν αυτήν την ισορροπία, ακόμη κι όταν το συμπλήρωμα ασβεστίου που λαμβάνουν περιέχει και μαγνήσιο, εάν αυτό δεν περιέχεται στην ενδεδειγμένη αναλογία.
Πώς προάγει την υγεία
Λίγοι γιατροί είναι ενημερωμένοι για τα πολυάριθμα προβλήματα υγείας που μπορεί να προκαλέσει η ανεπάρκεια μαγνησίου, αλλά και για τον ρόλο του μαγνησίου σε παθήσεις, όπως καρδιοπάθεια, υπέρταση, διαβήτης, άσθμα, παχυσαρκία, υπογονιμότητα, ημικρανία, μυϊκοί πόνοι, προεμμηνορρυσιακό σύνδρομο, τραυματικό στρες.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι η ανεπάρκεια μαγνησίου ίσως αποτελεί βασικό παράγοντα στη σχέση μεταξύ της καρδιοπάθειας και των επικίνδυνων παραγόντων για προβλήματα στην καρδιά, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση, η συσσώρευση πάχους στην περιφέρεια της μέσης, ο διαβήτης και το στρες. Η ανεπάρκεια μαγνησίου φάνηκε να έχει παίξει ρόλο στην αύξηση των καρδιακών προσβολών και εγκεφαλικών επεισοδίων, όπως αναφέρθηκε σε περιπτώσεις γυναικών εμμηνοπαυσιακής ηλικίας που συμμετείχαν στις καλούμενες μελέτες «Πρωτοβουλίας για την υγεία των Γυναικών» (Women's Health Initiative studies), όπως λέει η δρ Mildred S. Seelig. Η επιστήμων εξήγησε ότι οι γυναίκες στη μελέτη αυτή υποβάλλονταν σε ορμονοθεραπεία και ότι το μαγνήσιο φαίνεται να εμποδίζει τον σχηματισμό θρόμβων αίματος που -σε αυτού του είδους τις θεραπείες- προκαλείται από τα οιστρογόνα.
Ο κατάλογος των καταστάσεων που μπορούν να οδηγήσουν σε ανεπάρκεια μαγνησίου είναι μεγάλος. Εκτός από τη φτωχή διατροφή, η λήψη ή η απορρόφηση μαγνησίου μπορεί να επηρεαστεί από τις δίαιτες για αδυνάτισμα, την κατανάλωση «μαλακού» νερού που δεν περιέχει μέταλλα, από εντερικές παθήσεις, τον αλκοολισμό και την επέμβαση στο στομάχι για τον περιορισμό της παχυσαρκίας.
Μεγάλες ποσότητες μαγνησίου μπορεί να χάνονται εξαιτίας παρατεταμένης άσκησης, θηλασμού, υπερβολικής εφίδρωσης και χρόνιας διάρροιας. Η ανεπάρκεια μαγνησίου μπορεί να οφείλεται επίσης στη λήψη φαρμάκων ή σε διάφορες διαταραχές όπως η νεφροπάθεια, ο υπερδραστήριος θυρεοειδής ή παραθυρεοειδής, τα χαμηλά επίπεδα καλίου και τα υψηλά επίπεδα ασβεστίου στα ούρα.
Η χρόνια ανεπάρκεια μαγνησίου μπορεί να προκαλέσει μυϊκές συσπάσεις, κράμπες και αδυναμία, επιληπτικά φαινόμενα, ίλιγγο, ευερεθιστότητα, νευρικότητα, ντελίριο, αλλαγή προσωπικότητας, απάθεια και κατάθλιψη. Ακόμη μπορεί να επιφέρει ανωμαλία στον καρδιακό παλμό, σπασμούς των στεφανιαίων αρτηριών, αναιμία, θρόμβους αίματος, ανώμαλη αρτηριακή πίεση μέχρι και αιφνίδιο θάνατο.
Θεραπεία με μαγνήσιο
Η θεραπεία με μαγνήσιο έχει αποδειχτεί ωφέλιμη στη θεραπεία του βρογχικού άσθματος και των ημικρανιών, ενώ ιταλικές μελέτες έδειξαν ότι το μαγνήσιο μπορεί να «βελτιώσει θεαματικά» τα συμπτώματα του προεμμηνορρυσιακού συνδρόμου. Επίσης ασθενείς με εγκεφαλικό επεισόδιο και καρδιακή ανακοπή, αφού ανένηψαν, ανάρρωσαν καλύτερα όταν τους χορηγήθηκε μαγνήσιο αμέσως μετά το συμβάν, λέει η δρ Seelig. Αλλά και η δρ Αltura διαπίστωσε ότι άτομα με διαβήτη χρειάστηκαν λιγότερα φάρμακα για να ελέγξουν το σάκχαρο και τα λιπίδια του αίματος όταν υποβλήθηκαν επί έξι μήνες σε θεραπεία με λήψη μαγνησίου από το στόμα.
Ο στόχος πρέπει να είναι αναλογία ασβεστίου προς μαγνήσιο δύο προς ένα, είπε η δρ Αltura.
Ποιες τροφές περιέχουν μαγνήσιο
Tροφές πλούσιες σε μαγνήσιο είναι μεταξύ άλλων το ψωμί ολικής αλέσεως και τα δημητριακά με 100% πίτουρο, βρώμη κ.λπ., το τόφου, φασόλια σόγιας και τα φασόλια, λαχανικά όπως σπανάκι, μπρόκολο, καλαμπόκι, φρούτα όπως σταφύλια, μπανάνες και χουρμάδες και ξηροί καρποί όπως αμύγδαλα, κάσιους, αράπικο φιστίκι και καρύδια. Η κατανάλωση νερού μπορεί επίσης να αποτελέσει μια αξιοσημείωτη πηγή μαγνησίου, με την προϋπόθεση ότι το νερό είναι «σκληρό» και συνεπώς πλούσιο σε μέταλλα. Οι διαφορές ανάμεσα στο σκληρό και το μαλακό νερό μπορεί να είναι τεράστιες. Υπάρχουν 400 χλστγρ. μαγνησίου σε ένα λίτρο σκληρού νερού ενώ μόλις 6 χλστγρ. σε ένα λίτρο μη μεταλλικού νερού. Το πόσιμο νερό δεν θα πρέπει ποτέ να αποσκληρύνεται και βεβαίως δεν πρέπει να αποστάζεται.

Πηγή: Εφημερίδα "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" (25 Ιουλίου 2004)

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Το ξύπνημα

Της Αlisa Rutherford-Fortunati:

Τα τελευταία 6 χρόνια που ήμουν χορτοφάγος, το να γίνω αυστηρά χορτοφάγος (vegan) μου φαινόταν ένα μικρό βήμα πιο πέρα. Ο βεγκανισμός ήταν κατά την άποψή μου το αδερφάκι της χορτοφαγίας, κοντά το ένα με το άλλο, αλλά με μια ταραχώδη σχέση. Πριν από 5 μήνες που έγινα αυστηρά χορτοφάγος, άρχισα να καταλαβαίνω πόσο μακρινές είναι αυτές οι δύο έννοιες και γιατί συνεχίζει να υπάρχει ένταση μεταξύ τους.
Υπήρχαν πολλοί λόγοι για τους οποίους αρχικά έγινα χορτοφάγος, συμπεριλαμβανομένου των ηθικών ,πνευματικών και σχετικών με την υγεία θεμάτων. Αλλά κατά βάθος, έγινα χορτοφάγος γιατί ήθελα να βγάλω την υποκρισία από την ζωή μου. Εάν δεν ήθελα να σκοτώσω τα ζώα που έτρωγα, τότε γιατί τα έτρωγα;
Για μένα δεν ήταν δύσκολο να κόψω το κρέας. Απλά πρόσθεσα περισσότερο φασόλια, φακές, μη-επεξεργασμένα δημητριακά και λαχανικά. Μαζί με τα 10 κιλά που έχασα υιοθετώντας αυτό το στυλ ζωής, άρχισα να αισθάνομαι καλύτερα για την επίδραση που είχα στο περιβάλλον και τα ζώα.
Το να είμαι ο μόνος χορτοφάγος στην οικογένειά μου δεν ήταν πάντα εύκολο αλλά αισθανόμουν ότι μπορούσα να περπατάω με το κεφάλι ψηλότερα... Να περπατήσω, εννοείται, με το μπουφάν από πούπουλα και τα δερμάτινα παπούτσια, τρώγοντας με ευχαρίστηση το ελληνικό γιαούρτι μου και την ομελέτα μου.
Μερικοί ίσως πούνε πως δεν ήμουν αληθινά χορτοφάγος επειδή στην πραγματικότητα ακόμα φορούσα δέρμα, και δεχόμουν στην ζωή μου τα ζωικά προϊόντα ως αναπόφευκτους συμβιβασμούς. ‘Ήταν πολύ “δύσκολο” να βρω ικανοποιητικά παπούτσια, ήταν πολύ δύσκολο να βγάλω από την δίαιτα μου και την ζωή μου το τυρί, τα αυγά, το μέλι και άλλα ζωικά προϊόντα. Κι αν έπρεπε να ταξιδέψω; Και τι θα γινόταν εάν οι φίλοι μου με καλούσαν για δείπνο; Εάν θα πήγαινα σε ένα εστιατόριο; Θα έπαιρνα αρκετές πρωτεΐνες εάν ήμουν αυστηρά φυτοφάγος; Αρκετές βιταμίνες;’ Ήμουν γεμάτη αβάσιμες δικαιολογίες για τις επιλογές μου.
Έπειτα, πριν από έξι μήνες , άρχισα να δουλεύω εθελοντικά μέσω του WWOOF (World Wide Opportunities on Organic Farms) σε μια μικρή γαλακτοπαραγωγική φάρμα στην Ιταλία. Ήθελα να καταλάβω περισσότερα για την προέλευση της τροφής μου και πόση δουλειά χρειαζόταν για να παραχθεί. Η εργασία στην γαλακτοπαραγωγική φάρμα δεν με μετέτρεψε σε αυστηρά χορτοφάγο, αλλά με έκανε να καταλάβω ότι εφόσον πίνεις γάλα, τα ζώα πεθαίνουν για σένα. Τι πιστεύεις ότι συμβαίνει στα αρσενικά μοσχαράκια που γεννιούνται για να κάνουν τις αγελάδες να παράγουν γάλα; Τι πιστεύεις ότι συμβαίνει σε μια γαλακτοπαραγωγική αγελάδα όταν γερνάει; Ή όταν αρρωσταίνει;
Ακόμη και μετά από αυτή την εμπειρία τίποτα δεν έγινε.
Έπειτα πήγα σε ένα βιοδυναμικής καλλιέργειας αμπέλι που είχε και λαχανόκηπους, κοτόπουλα, πρόβατα και αγελάδες. Για το γεύμα μας πηγαίναμε να μαζέψουμε τη σαλάτα μας και μετά στο κοτέτσι για να αρπάξουμε κανένα αυγό. Ποτέ δεν είχα ακούσει τόσο τσιριχτό θρήνο όσο όταν έπαιρνα τα αυγά από την φωλιά μιας κότας την ώρα που επιχειρούσε να φωλιάσει. Έψαχνε για τα αυγά της για πάνω από μια ώρα και περιπλανιώταν μπερδεμένη και κακαρίζοντας συνέχεια. Δεν ήταν μόνο αυτό που ράγισε την καρδιά μου αλλά η πραγματικότητα ότι συχνά οι κόκορες πουλιόταν σαν κρέας αλλά και ότι τα αρσενικά πουλιά πολτοποιούνται ζωντανά στα ορνιθοτροφεία. Εάν τρως αυγά, ζώα πεθαίνουν για σένα.
Ακόμη και τότε, τίποτα δεν εμπεδώθηκε.
‘Έπειτα, ξαφνικά, η μητέρα μιας φίλης μου έστειλε ένα e-mail για την αυστηρά χορτοφαγική κηπουρική και πρότεινε να τσεκάρω το Gentle World’s Vegan Education Center and Intentional Community όταν θα ήμουν στην Ζηλανδία. Σκέφτηκα « τι στο καλό, γιατί όχι μια εβδομάδα στο Κέντρο και να μάθω καινούργιους τρόπους καλλιέργειας;» Όταν πήρα τη απόφαση, η μητέρα μου που ταξίδευε μαζί μου στη Ζηλανδία με ρώτησε «Σκέφτεσαι να γίνεις αυστηρά χορτοφάγος;» Απάντησα με το στόμα γεμάτο με ψημένο σάντουιτς με τυρί «Ποτέ δεν ξέρεις, αλλά μάλλον όχι»
Όμως τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στην ιδιοκτησία του Ευγενικού Κόσμου η ιδέα μου όσον αφορά τους αυστηρά χορτοφάγους άρχισε να διαλύεται. Αυτοί δεν ήταν οι κοκκαλιάρηδες, μαλθακοί, υποτονικοί, βρώμικοι χίπις με τους οποίους πήγαινα μαζί στο κολέγιο (Χωρίς να θέλω να θίξω κανένα, πολλοί νέοι αυστηρά χορτοφάγοι που συντηρούνται με τηγανιτές πατάτες και τσιγάρα κάνουν ζημιά στην αυστηρά χορτοφαγία). Τα πρόσωπα των μελών της κοινότητας του Ευγενικού Κόσμου έλαμπαν. Παρακολουθούσα με θαυμασμό καθώς ένα από τα γηραιότερα μέλη πέρασε κρατώντας μια σκάλα 3,5 μέτρων στο ένα χέρι πάνω από το κεφάλι του σαν να ήταν ένα τίποτα. Το φαγητό ήταν υπέροχο και δεν υπήρχαν κανένα ζωικό προϊόν στο χώρο.
Ξαφνικά οι δικαιολογίες μου φαινόταν ανυπόστατες, οι «δυσκολίες» ασήμαντες σε σχέση με τις ζωές και τον πόνο που οι αυστηρά χορτοφαγικές επιλογές γλιτώνουν. Μετά από κανά δύο μέρες μια φίλη από την κοινότητα μου ζήτησε να δούμε το “Earthlings’’ - ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ για την κακοποίηση που τα ζώα δέχονται στο πλανήτη μας, με τη διήγηση του Joaquin Phoenix - και κάθισα να το δω μαζί της. Τελείωσα το ντοκιμαντέρ με δάκρυα, αηδιασμένη, πεπεισμένη ότι δεν μπορεί να υφίσταται μη χορτοφάγος φιλόζωος, και 100% αυστηρά χορτοφάγος. ‘Ίσως 100% διατροφικά αυστηρά χορτοφάγος και 60% αυστηρά χορτοφάγος στη δράση και στην φιλοσοφία.
Η αυστηρά χορτοφαγία είναι κατά πολλούς τρόπους μια εξέλιξη, όχι μόνο μια διατροφική επιλογή, αλλά μία ολοκληρωτικά διαφορετική άποψη. Όπως είπε και ένας εθελοντής του Ευγενικού Κόσμου: «δεν μπορεί να είσαι μία αυστηρά χορτοφάγος και μία όχι – ή είσαι βίγκαν, ή όχι»
Κοιτάζοντας τα τελευταία 27 χρόνια της ζωής μου, διερωτώμαι πως και μου πήρε τόσο καιρό να σταματήσω να είμαι τεμπέλα και να ζήσω τη ζωή μου όπως πάντα έλεγα ότι ήθελα: με αγάπη, με ευγένεια και ειλικρίνεια.
Εάν έχεις τις ίδιες απορίες που έχω, αν ισχυρίζεσαι ότι είσαι ζωόφιλος, πως αγαπάς το περιβάλλον , ότι είσαι ένας υγιεινιστής ή κάποιος που ευγενικά απομακρύνεις αγριομέλισσες από το σπίτι αντί να τις συντρίβεις στο πάτωμα, ίσως είναι καιρός να διερωτηθείς γιατί δεν είσαι αυστηρά χορτοφάγος και ποιες είναι οι δικαιολογίες.

Η Alisa Rutherford-Fortunati είναι vegan καλλιεργητής και επιμορφώτρια στον «Ευγενικό Κόσμο»-μια διεθνή παγκόσμια κοινότητα αυστηρών χορτοφάγων και μη κερδοσκοπικός οργανισμός αφοσιωμένος στο να διδάσκει τους ανθρώπους σχετικά με το να γίνει κάποιος αυστηρά χορτοφάγος. Επισκεφτείτε την σελίδα www.GentleWorld.org για περισσότερες πληροφορίες.

Μετάφραση: vegans of Thessaly

ωμό κακάο

Το κακάο είναι οι σπόροι του τροπικού φρούτου του ομώνυμου δένδρου, που καλλιεργείται στην Κεντρική και Λατινική Αμερική και σε ορισμένες περιοχές της Αφρικής. Τα κακαόδεντρα καλλιεργούνται κάτω από σκιές υψηλότερων δένδρων και η συλλογή του ώριμου καρπού τους γίνεται τον Ιούνιο και το Δεκέμβριο. Το επιστημονικό όνομα Theobroma cacao στη γλώσσα των Μάγια σημαίνει «τροφή των θεών» και στην αρχαιότητα, λόγω της μεγάλης αξίας τους, χρησιμοποιήθηκαν από τους Αζτέκους σαν νόμισμα για τις εμπορικές συναλλαγές τους. «Οι αποφλοιωμένοι σπόροι του κακάο, MONO στην ανεπεξέργαστη (ωμή) μορφή τους, θεωρούνται σήμερα μια νέα δημοφιλής θρεπτική τροφή.»

Το κακάο χρησιμοποιήθηκε τόσο σαν αντισηπτικό για εγκαύματα, τσιμπήματα εντόμων και μολύνσεις του δέρματος και των ματιών, όσο και σαν διουρητικό στην αντιμετώπιση οιδημάτων και κατακράτησης υγρών.

Χαρακτηριστικά:
• Η πλουσιότερη τροφή της φύσης σε μαγνήσιο.
• Η πλουσιότερη φυσική πηγή χρωμίου.
• Μία από τις υψηλότερες πηγές ψευδαργύρου και χαλκού.
• Πιθανόν η πλουσιότερη τροφή της φύσης σε μαγγάνιο και σίδηρο.
• Μία από τις υψηλότερες φυσικές πηγές βιταμίνης C (η επεξεργασμένη σοκολάτα δεν περιέχει βιταμίνη C επειδή η θερμότητα την καταστρέφει).
• Περιέχει, επίσης, ασβέστιο, κάλιο, θείο, βήτα-καροτίνη, λινολεϊκό οξύ, λιπάση και πρωτεϊνη.
• Είναι πλούσιο σε λιπαρά (15-40%).
• Προκαλεί αίσθημα χαράς και ευεξίας.
• Παρότι περιέχει καφεΐνη και θεοβρωμίνη, δεν επιδρά στο κεντρικό νευρικό σύστημα όπως όταν είναι επεξεργασμένο (ψημένο ή βρασμένο).
• Έχει την υψηλότερη περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά (βιοφλαβονοειδή) τα οποία προστατεύουν από βλάβες στο DNA, ιογενείς βλάβες, καρκίνο, δερματοπάθειες κτλ.

Τα ωμά φασόλια κακάο είναι καλύτερα γιατί δεν υπόκεινται σε κανενός είδους επεξεργασία, ενώ καλή είναι και η ωμή σκόνη κακάο που παράγεται με ψυχρή σύνθλιψη.

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Ζέα, ένα ελληνικό δημητριακό που ξεχάστηκε


Η Ζέα (Triticum dicoccum) είναι ένα από τα αρχαιότερα δημητριακά που είναι γνωστά στον άνθρωπο. Δείγματά του έχουν βρεθεί σε ανασκαφές προϊστορικών οικισμών σε όλο τον ελλαδικό χώρο με παλαιότερο αυτό της Μικράς Ασίας που χρονολογείται 12.000 χρόνια π.χ.
Αναφέρεται και ως Ζειά, βρίζα, όλυρα
Χαρακτηρίζεται απο την "all dente" υφη τους, χορταστικό, και ευκολοχώνευτο.
Οι έρευνες αυτές έδειξαν ότι η Ζέα περιέχει 40% περισσότερο μαγνήσιο από τα άλλα δημητριακά. Το μαγνήσιο επιπλέον ενεργοποιεί τις ενζυματικές διαδικασίες του μεταβολισμού. Περιέχει δε υψηλά ποσοστά του αμινοξέος λυσίνη που καθιστά τα ζυμαρικά που παράγονται από τη Ζέα, ιδιαίτερα εύπεπτα.
Μονο ολικής άλεσης πλούσιο σε φυτικές ίνες, βιταμίνες (κυρίως του συμπλέγματος Β) και μεταλλικά στοιχεία.
Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι τα προϊόντα ολικής άλεσης έχουν επίσης και προβιοτικές ιδιότητες.
Η κατανάλωση τροφίμων πλούσιων σε προβιοτικά έχει συσχετισθεί με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του εντέρου και άλλων νόσων του γαστρεντερικού, αλλά και με μείωση των επιπέδων χοληστερόλης.
Τα δημητριακά Ζεας συμβάλλουν στη διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους. Είναι πλούσια σε υδατάνθρακες χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη. Αυτό σημαίνει ότι απορροφώνται αργά και απελευθερώνουν μικρή ποσότητα γλυκόζης στο αίμα. Έτσι, μαζί με τις φυτικές ίνες, αυξάνουν το αίσθημα του κορεσμού και διατηρούν το αίσθημα της πληρότητας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Ρυθμίζουν καλύτερα τη γλυκόζη στο αίμα, με αποτέλεσμα να αποτελούν όπλο στην πρόληψη αλλά και αντιμετώπιση του Σακχαρώδη Διαβήτη.

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

Μούρα acai

Το φρούτο με τους περισσότερους οπαδούς στο χώρο της υγείας και του αθλητισμού! Φύεται στα δάση του Αμαζόνιου ανάμεσα στα σύνορα Κολομβίας και Βραζιλίας.

Το ACAI είναι πράγματι ένα μοναδικό δώρο της μητέρας Γής.

Έχει μια πλούσια γεύση, κάτι ανάμεσα σε μαύρο μούρο και κακάο, περιέχει άφθονα αντιοξειδωτικά (περισσότερα από τα blueberries και το ρόδι), Ω9 λιπαρά οξέα (όπως η ελιά), πρωτείνη και φυτικές ίνες. Εργαστηριακές έρευνες δείχνουν ότι το ACAI περιέχει ανθοκυανίνες που είναι τα ίδια αντιοξειδωτικά που χαρακτηρίζουν τις ευεργετικές ιδιότητες του κόκκινου κρασιού.

Τι περιέχει;
1) Αξιοσημείωτη πηγή αντιοξειδωτικών (ανθοκυανίνες), που βοηθούν στην επιβράδυνση του γήρατος.
2) Ω9, Ω3 και Ω6 λιπαρά οξέα με τέλεια αρμονία και αναλογία.Τα βασικά λιπαρά οξέα βοηθούν στην προστασία της καρδιάς και του πεπτικού συστήματος.
3) Τέλεια ισορροπία βασικών αμινοξέων και μετάλλων απαραίτητα για ανάπλαση των μυικών ινών, αλλά και ως βοήθεια στην απώλεια βάρους.
4) Είναι πλούσιο σε βιταμίνες Α και Β
5) Το πλουσιότερο φρούτο σε μεταλλικά άλατα και ιχνοστοιχεία
6) Περιέχει υψηλά επίπεδα γλυκοζαμίνης (κατάλληλη για όσους πάσχουν από προβλήματα αρθρώσεων)

Το ACAI έχει μεγάλη ιστορία χρήσης σε όλη την Λατινική Αμερική και σερβίρεται στις παραλίες της Βραζιλίας με την μορφή τονωτικού ροφήματος σε "σφηνάκι". Σήμερα χρησιμοποιείται σαν πρόσθετο στα παγωτά, στα καλλυντικά, στα ψωμιά ή σε σε γκουρμέ συνταγές πολυτελών εστιατορίων.

Μόνο τα τελευταία 2 χρόνια άρχισε να κερδίζει παγκόσμια αναγνώριση, μετά το δημοφιλές βιβλίο του Dr. Nicholas Perricone πάνω στην αντιγήρανση. Σύμφωνα με τον Dr. Perricone το ACAI κατατάσσεται πρώτο στην λίστα τροφίμων που συστήνει σε όσους θέλουν να δείχνουν και να αισθάνονται νεώτεροι, να απολαμβάνουν υγεία και να επιβραδύνουν τη διαδικασία γήρατος.

Συνιστώμενη ημερήσια δόση: 1-3 κουτ.γλυκού σε φρέσκο χυμό φρούτων ή λαχανικών (πορτοκάλι, μήλο, καρότο κ.α.) ή σε οποιοδήποτε smoothie.

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

Ταχίνι, μία υγιεινή και θρεπτική επιλογή

Τρόφιμο το οποίο συγκαταλέγεται στη λίστα των πιο υγιεινών και θρεπτικών επιλογών, με ικανοποιητική θερμιδική απόδοση αλλά ταυτόχρονα με μεγάλη διατροφική αξία και ευεργετική δράση. Αποτελεί ιδανικό υποκατάστατο των ζωικών πρωτεϊνών, ιδιαιτέρα σε περιόδους νηστείας, αφού περιέχει σημαντική ποσότητα φυτικών πρωτεϊνών υψηλής όμως βιολογικής αξίας, που δρουν αναζωογονητικά και αντιγηραντικά για τον οργανισμό.
Ας δούμε όμως τι είναι το ταχίνι... Το ταχίνι είναι φυσικό προϊόν και παράγεται από σπέρματα διαλεγμένων σπόρων του σησαμιού (Sesamun Indicum), περνώντας από τη διαδικασία της αποφλοίωσης και της ξήρανσης. Εμφανίζεται ως πολτός, ως ελαιώδης κρέμα, αλεσμένου σησαμιού. Η ρίζα της λέξης βρίσκεται στην τουρκική γλώσσα και σημαίνει σησαμόπολτος.

Ποσοστά περιεκτικότητας σε θρεπτικά συστατικά και οφέλη για την υγεία



Το σουσάμι έχει πολλές θρεπτικές ιδιότητες, πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας και πολλές βιταμίνες (Β1, Β2, Ε, νιασίνη), ιδιαίτερα χρήσιμες για ευαίσθητες ηλικιακές ομάδες, όπως είναι τα παιδιά. Περιέχει 20% πρωτεΐνες, εύπεπτες, πλούσιες σε θειούχα αμινοξέα (μεθιονίνη, αργινίνη, λευκίνη, τρυπτοφάνη), τα οποία συνδυαζόμενα με τροφές που περιέχουν λυσίνη, αποκτούν μεγαλύτερη διατροφική αξία, και συνεισφέρουν στην καλή υγεία πολλών οργάνων, όπως το συκώτι και τα νεφρά.
Περιέχει επίσης υδατάνθρακες (20%) κυρίως με τη μορφή των φυτικών ινών, οι οποίες βοηθούν στην ομαλή λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος, καθώς και καλής ποιότητας λίπος (50%), κυρίως μονοακόρεστα ή πολυακόρεστα λιπαρά οξέα (ω-6), που συμβάλλουν στη μείωση της χοληστερόλης (της ολικής και της ‘κακής’).
Σε σύγκριση με άλλα γλυκά, όπως η σοκολάτα και τα παράγωγά της, το ταχίνι υπερτερεί διότι περιέχει ελάχιστα κορεσμένα λιπαρά. Είναι πλούσιο σε ασβέστιο (κατά της οστεοπόρωσης), σίδηρο (σωματική και πνευματική ευεξία), κάλιο, ψευδάργυρο (αυξάνει την άμυνα του οργανισμού), φώσφορο, μαγνήσιο (δρα καταπραϋντικά, ηρεμιστικά, μειώνει τους πονοκεφάλους και τις ημικρανίες), μαγγάνιο, σελήνιο (αντιοξειδωτική δράση), χαλκό (μειώνει τους πόνους των αρθρώσεων), ενώ είναι καλή πηγή φυτοστερολών και λιγνανών (σεσαμίνη, σεσαμολίνη) που δρουν αντιοξειδωτικά, αποτοξινωτικά και φαρμακευτικά (μειώνουν την χοληστερίνη και την υπέρταση) στον οργανισμό (Yale J Biol Med. 2006).
Η βιταμίνη Ε που περιέχεται (σε μεγαλύτερο ποσοστό από το ελαιόλαδο), δρα προστατευτικά στον οργανισμό από τις φθορές που προκαλούν οι παραγόμενες ελεύθερες ρίζες και τα υποπροϊόντα μεταβολισμού. Διαθέτει επίσης αντικαρκινική δράση (Ca μαστού) και ανασταλτική σε χρόνιες παθήσεις (καρδιαγγειακές παθήσεις, καταρράκτης, διαβήτης, νόσος Alzheimer, Parkinson). Δεν περιέχει καθόλου χοληστερίνη.

iatronet.gr

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

Ο ΟΗΕ προτρέπει σε παγκόσμιο κίνημα διατροφής χωρίς κρέας και γαλακτοκομικά

ecolarissa.comFelicity Carus, guardian.co.uk

Η μικρότερη κατανάλωση ζωικών προϊόντων είναι απαραίτητη για να σωθεί ο κόσμος από τις χειρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, αναφέρει έκθεση των Ηνωμένων Εθνών.

Κτηνοτροφικό αγρόκτημα βοοειδών, στο Mato Grosso της Βραζιλίας. Φωτογραφία: Daniel Beltra/Greenpeace

Μία παγκόσμια αλλαγή προς μια βέγκαν διατροφή (αυστηρή χορτοφαγία*) είναι απαραίτητη για να σωθεί ο κόσμος από την πείνα, την έλλειψη καυσίμων και τις χειρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, λέει μια έκθεση των Ηνωμένων Εθνών σήμερα.
Καθώς ο παγκόσμιος πληθυσμός πλησιάζει τον προβλεπόμενο αριθμό των 9,1 δισεκατομμυρίων μέχρι το 2050, τα δυτικά γούστα για διατροφή πλούσια σε κρέας και γαλακτοκομικά προϊόντα είναι μη βιώσιμα, λέει μία έκθεση της διεθνούς επιτροπής για την αειφόρο διαχείριση των πόρων από το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών (UNEP).
Λέει: «Οι επιπτώσεις από την αγροκτηνοτροφία αναμένεται να ενταθούν δραματικά επειδή η πληθυσμιακή μεγέθυνση θα αυξήσει την κατανάλωση ζωικών προϊόντων. Αντίθετα με τα ορυκτά καύσιμα, είναι δύσκολο να αναζητήσουμε εναλλακτικές: οι άνθρωποι πρέπει να φάνε. Μία σημαντική μείωση των επιπτώσεων θα ήταν δυνατή μόνο με μια ουσιαστική, παγκόσμια αλλαγή διατροφικών συνηθειών, μακριά από τα ζωικά προϊόντα».
Ο καθηγητής Έντγκαρ Χέρτουιτς, ο κύριος συγγραφέας της έκθεσης είπε: «Τα ζωικά προϊόντα μπορούν να προκαλέσουν μεγαλύτερη ζημιά από την παραγωγή κατασκευαστικών υλικών, όπως η άμμος ή το τσιμέντο, τα πλαστικά ή τα μέταλλα. Η βιομάζα και τα χωράφια που προορίζονται μόνο για κτηνοτροφία προκαλούν τόση ζημιά όσο η καύση των ορυκτών καυσίμων».
Αυτή η προτροπή ακολουθεί την περσινή συμβουλή του Σερ Νίκολας Στερν, πρώην συμβούλου της κυβέρνησης των Εργατικών στα οικονομικά της κλιματικής αλλαγής. Ο Δρ Ραχέντρα Πατσάουρι, πρόεδρος της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), επίσης πρότεινε στον κόσμο να περνάνε μία μέρα την εβδομάδα χωρίς κρέας, για να περιοριστούν οι εκπομπές άνθρακα.
Η επιτροπή των ειδικών βαθμολόγησε προϊόντα, πόρους, οικονομικές δραστηριότητες και μεταφορές ανάλογα με τις περιβαλλοντικές τους επιπτώσεις. Η αγροκτηνοτροφία βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με την κατανάλωση ορυκτών καυσίμων, γιατί και τα δύο αυξάνονται ταχύτατα με την αύξηση της οικονομικής ανάπτυξης, αναφέρουν.
Ο Έρνστ φον Βαϊτσέκερ, περιβαλλοντολόγος επιστήμονας που συμπροέδρευσε της ομάδας, είπε: «Η αύξηση του πλούτου προκαλεί μια μεταστροφή των διατροφικών συνηθειών προς το κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα – τα κοπάδια τώρα καταναλώνουν μεγάλο μέρος από τις παγκόσμιες καλλιέργειες και κατά τεκμήριο ένα μεγάλο μέρος του πόσιμου νερού, των λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων».
Και η ενέργεια και η αγροκτηνοτροφία χρειάζεται να αποσυνδεθούν από την οικονομική ανάπτυξη, γιατί οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις αυξάνονται περίπου 80% με το διπλασιασμό του εισοδήματος, αναφέρει η έκθεση.
Ο Ακίμ Στάινερ, γενικός υπογραμματέας των Ηνωμένων Εθνών και διευθύνων σύμβουλος του UNEP, λέει: «Η αποσύνδεση της ανάπτυξης από την περιβαλλοντική υποβάθμιση, είναι η νούμερο ένα πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι κυβερνήσεις σε έναν κόσμο αυξανόμενου αριθμού ανθρώπων, αυξανόμενων εισοδημάτων, αυξανόμενων καταναλωτικών απαιτήσεων και τη μόνιμη πρόκληση της καταπολέμησης της φτώχιας».
Η επιτροπή, η οποία βασίστηκε σε πολυάριθμες μελέτες συμπεριλαμβανομένης της Χιλιετούς Αξιολόγησης του Οικοσυστήματος, αναφέρει τις εξής πιέσεις στο περιβάλλον σαν κυβερνητικές προτεραιότητες παγκοσμίως: κλιματική αλλαγή, αλλαγή των ενδιαιτημάτων, σπάταλη χρήση του αζώτου και του φωσφόρου στα λιπάσματα, υπερ-εκμετάλλευση των αλιευμάτων, των δασών και άλλων πόρων, είδη-«εισβολείς», μη ασφαλές πόσιμο νερό και εγκαταστάσεις υγιεινής, έκθεση σε μόλυβδο, αστική ατμοσφαιρική ρύπανση και έκθεση σε αιωρούμενα σωματίδια λόγω επαγγέλματος.
Η αγροκτηνοτροφία, ιδιαίτερα το κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, ευθύνεται για το 70% της παγκόσμιας κατανάλωσης πόσιμου νερού, 38% της συνολικής χρήσης γης και 19% των παγκόσμιων εκπομπών αερίου, λέει η έκθεση, η οποία προγραμματίστηκε να συμπέσει με την Παγκόσμια Ημέρα του Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών τον περασμένο Ιούνιο.
Την περασμένη χρονιά ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών δήλωσε ότι η παραγωγή τροφίμων θα πρέπει να αυξηθεί κατά 70% παγκοσμίως μέχρι το 2050 για να θρέψει τον αυξανόμενο πληθυσμό του πλανήτη. Η επιτροπή λέει ότι τα οφέλη μιας αποδοτικότερης γεωργίας, θα υπερκεραστούν από την προβλεπόμενη πληθυσμιακή αύξηση.
Ο καθηγητής Χέρτουιτς, ο οποίος είναι συγχρόνως ο διευθυντής του προγράμματος βιομηχανικής οικολογίας στο Νορβηγικό Πανεπιστήμιο της Επιστήμης και της Τεχνολογίας, είπε ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες – όπου θα λάβει χώρα μεγάλο μέρος από αυτή την πληθυσμιακή αύξηση – δεν πρέπει να ακολουθήσουν το δυτικό πρότυπο της αυξανόμενης κατανάλωσης: «Οι αναπτυσσόμενες χώρες δεν θα πρέπει να ακολουθήσουν το μοντέλο μας. Αλλά είναι δικό μας καθήκον να αναπτύξουμε τις τεχνολογίες, για παράδειγμα, σε ανανεώσιμη ενέργεια ή μεθόδους άρδευσης».


Η μετάφραση έγινε από το μέλος του μεταφραστικού project του Tvxs, Ανθή Κ. (TV Χωρίς σύνορα)

*Η αυστηρή ή ολική χορτοφαγία (veganism) - γνωστή και ως 'καθαρή' χορτοφαγία - είναι μία φιλοσοφία ή/και ένας τρόπος ζωής που αποφεύγει τη χρήση ζώων ή ζωϊκών προϊόντων για τροφή, ένδυση ή άλλους σκοπούς. Πρακτικά, ένας αυστηρά χορτοφάγος δεσμεύεται στην αποφυγή κατανάλωσης όλων των ζωϊκών προϊόντων (κρέας, ψάρι, κοτόπουλο, μέλι, αυγά και γαλακτοκομικά προϊόντα) όπως και προϊόντα απο γούνα, μαλλί, κόκκαλα, δέρμα, φτερά, μαργαριτάρια, κοράλια και άλλες ζωϊκές πηγές - διαβάστε αναλυτικότερα στη Βικιπαίδεια

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Αμάρανθος

Ο αμάρανθος συγκεντρώνει ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα λυσίνης, ένα αμινοξύ που δεν παράγεται από το σώμα και που δεν υπάρχει σε κανένα άλλο δημητριακό.
Η λυσίνη κάνει την πρωτεϊνη του αμάρανθου εξαιρετικά πολύτιμη καθώς ωφελεί τον μεταβολισμό των κυττάρων και επιβραδύνει τη γήρανση. Είναι πλούσια σε ασφαλή λιπαρά οξέα (λινολεϊκό οξύ, λινολενικά οξέα), μέταλλα, μαγνήσιο, σίδηρο,ασβέστιο και ιχνοστοιχεία.
Ακόμα η λυσίνη παράγει την καρνιτίνη, ένα συστατικό που βοηθά τα κύτταρα να ελευθερωθούν από λίπος και τοξίνες καθώς τους μεταφέρει τα ωφέλιμα στοιχεία της λυσίνης.
Είναι ένα παραμελημένο δημητριακό και σχετικά άγνωστο. Τόσο ωφέλιμο όμως!
Καλλιεργείται κυρίως στην λατινική Αμερική εδώ και χιλιάδες χρόνια. Οι Ινκας πίστευαν ότι ο μικροσκοπικός, χρυσαφένιος αυτός σπόρος είχε υπερφυσικές δυνάμεις καθώς τους έδινε την αίσθηση του χορτασμού και άρα της αντοχής για πολλές ώρες!

Και μία συνταγή:
Σαλάτα Αμάρανθου (τίποτα δεν πάει χαμένο)
Υλικά:
1 κούπα αμάρανθος
3 κούπες νερό
1 παντζάρι (τον βολβό) ξεφλουδισμένο
1 μπρόκολο (χρησιμοποίησα το κυρίως μέρος χωρίς τα μπουκετάκια)
μερικά μανιτάρια αγαρικά (χρησιμοποίησα τα κοτσανάκια τους)
ελαιόλαδο
αλάτι
λίγη κάπαρη (προαιρετικά)

Εκτέλεση:
Βάζουμε το παντζάρι, το μπόκολο και τα μανιτάρια να βράσουν. Σε μία άλλη κατσαρόλα βάζουμε το νερό και βράζουμε τον αμάρανθο μέχρι να απορροφήσει το νερό του, ανακατεύοντας ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Μετά ψιλοκόβουμε τα λαχανικά, τα βάζουμε σε ένα δοχείο και ανακτεύουμε με τον αμάρανθο. Προσθέτουμε ελαιόλαδο, αλάτι και αν θέλουμε λίγη κάπαρη.
Σημείωση: Χρησιμοποίησα μέρη του μπρόκολου και των μανιταριών, επειδή μου είχαν περισέψει από άλλες συνταγές. Τίποτα δεν πάει χαμένο.

aromacooking blogspot.com
sintagoulis.gr/tag

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

Quinoa

Tο κινόα είναι θάμνος που οι σπόροι του τρώγονται και υπάρχουν σε πολλά χρώματα: άσπρο, κόκκινο, μαύρο αλλά και μπλε. Η επιστημονική του ονομασία είναι Chenopodium quinoa και ανήκει στα ψευτοδημητριακά. Προέρχεται από τη Νότια Αμερική και πιστεύεται ότι ήταν ένας από τους λόγους που συνέβαλλαν στο πολιτισμό των Ίνκας. Είχε μεγάλη σημασία για τους προ-Κολόμβιους πολιτισμούς των Άνδεων. Ήταν η δεύτερη κύρια τροφή μετά την πατάτα και το καλαμπόκι.

Σήμερα χαίρει υψηλής εκτίμησης για τη θρεπτική του αξία και τα Ηνωμένα Έθνη το έχουν κατατάξει σαν υπερτροφή για την υψηλή του περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη (13%).
Σε αντίθεση με το ρύζι ή το σιτάρι, που είναι χαμηλά σε λυσίνη, το κινόα περιέχει ισορροπημένη περιεκτικότητα σε ουσιώδη αμινοξέα (που συνθέτουν την πρωτεΐνη) για τους ανθρώπους, κάνοντάς το ασυνήθιστα πλήρες είδος διατροφής.

Μολονότι στην πράξη είναι ένας σπόρος, το κινόα θεωρείται εφάμιλλο των δημητριακών και μια καλή πηγή φυτικών ινών. Δεν περιέχει γλουτένη κι άρα είναι εύκολο να χωνευτεί.
Το κινόα επιπλέον περιέχει Ωμέγα 3 λιπαρά, τα οποία ωφελούν την καρδιά. Επίσης είναι καλή πηγή φωσφόρου και έχει πολύ μαγνήσιο και σίδηρο.

Χρησιμοποιείται όπως το ρύζι και το κουσκούς. Αν κανείς θέλει να το μαγειρέψει, θα πρέπει πρώτα να το εμβαπτύσει σε νερό για πέντε λεπτά και μετά να το ξεπλύνει καλά κάτω από τρεχούμενο νερό. Το ξέπλυμα είναι απαραίτητο γιατί η φλούδα του κινόα περιέχει ένα πικρό συστατικό (saponiner) που μπορεί να πικρίζει αλλά δεν είναι επικίνδυνο. Βέβαια στις μέρες μας το κινόα που βρίσκεις στην αγορά είναι ήδη καλά πλυμένο με ζεστό νερό άρα φτάνει ένα απλό ξέπλυμα. Μια κούπα κινόα χρειάζεται δύο κούπες νερό για να βράσει. Είναι έτοιμο όταν το φύτρο έχει διαχωριστεί από το σπόρο και ο σπόρος παραμένει αλ ντέντε δηλαδή σε περίπου 15 λεπτά.

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

H αυστηρή φυτοφαγία δεν είναι θυσία

Πολλοί θεωρούν την αυστηρή φυτοφαγία (veganism) άσκηση αυταπάρνησης και αυτοθυσίας, αλλά το αντίθετο είναι αλήθεια: Η χρήση και η κατανάλωση ζώων και ζωικών προϊόντων είναι μία άδικη και βίαιη πρακτική. Θεωρώντας το βεγκανισμό θυσία είναι σαν να πιστεύουμε ότι έχουμε δικαίωμα να χρησιμοποιούμε και να κακομεταχειριζόμαστε τα ζώα με όποιο τρόπο θέλουμε. Ο βεγκανισμός δεν μπορεί να είναι θυσία. Δεν είναι η αποφυγή του κρέατος, των αυγών και των γαλακτοκομικών προϊόντων που ενδιαφέρει έναν αυστηρά φυτοφάγο, αλλά το να μην είναι υπεύθυνος για το θάνατο και την έλλειψη ελευθερίας ενός άλλου όντος .

Για να γίνει πιο κατανοητό, δεν είναι θυσία να εγκαταλείπεις κάτι που ΔΕΝ ήταν ποτέ δικαιωματικά δικό σου.

Το λεξικό ορίζει τη λέξη θυσία ως "εκούσια προσφορά που συνεπάγεται προσωπικές υλικές ή πνευματικές στερήσεις, ηθικές παραχωρήσεις" Παραχώρηση, λοιπόν, σημαίνει ότι κάτι ήταν δικό σου και το θυσιάζεις. Δεν μπορεί να είναι θυσία να παραχωρήσεις κάτι που δεν ανήκε ποτέ σε σένα.

Κανείς δεν ισχυρίζεται πως είναι θυσία η υπακοή στους νόμους. Το να μην επιτίθεσαι, να βιάζεις ή να δολοφονείς ανθρώπους ποτέ δεν θεωρείται θυσία. Παρομοίως, δεν είναι θυσία το να μην θέλεις να πάρεις τη ζωή ή την ελευθερία ενός άλλου αισθανόμενου όντος.

Υπάρχουν κι άλλοι λόγοι που ο βεγκανισμός δε μπορεί να θεωρηθεί θυσία. Κάποιοι πιστεύουν πως το να είσαι βίγκαν είναι δύσκολο, αλλά όπως ο καθ. Gary Francione εξηγεί, η αυστηρή φυτοφαγία δεν είναι θυσία επειδή είναι πολύ εύκολη:

Έγινα αυστηρά φυτοφάγος 24 χρόνια πριν. Δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο τότε, αλλά είναι τελείως παράλογο να το χαρακτηρίζεις δύσκολο σήμερα. Είναι εύκολο να είσαι βίγκαν. Σίγουρα, είσαι πιο περιορισμένος στις επιλογές σου για εστιατόρια, ειδικά αν δεν ζεις σε μεγάλη πόλη, αλλά αν αυτή η ενόχληση είναι σημαντική για σένα και σε δυσκολεύει να γίνεις αυστηρά φυτοφάγος, τότε προφανώς δεν σκεφτόσουν ποτέ σοβαρά αυτό το θέμα. 

Η αυστηρή φυτοφαγία είναι επίσης υγιεινή. Η υγεία ενός βίγκαν δεν θυσιάζεται. Ο ADA (American Dietetic Association) υποστηρίζει τις φυτοφαγικές διατροφές:

Η θέση του οργανισμού είναι ότι μια κατάλληλα σχεδιασμένη φυτοφαγική διατροφή, συμπεριλαμβάνοντας την αυστηρή φυτοφαγία, είναι υγιεινή, θρεπτικά επαρκής και μπορεί να παρέχει οφέλη στην αποτροπή και θεραπεία πολλών ασθενειών.

Οι αυστηρά φυτοφάγοι επίσης δεν θυσιάζουν το νόστιμο φαγητό. Μία φυτοφαγική διατροφή μπορεί να περιέχει φρούτα, λαχανικά, όσπρια και σιτηρά από όλο τον κόσμο. Αν κάποιος ενδιαφέρεται για βίγκαν (φυτικό) κρέας, τυρί, παγωτό και άλλα γλυκά υπάρχουν όλο και περισσότερα τέτοια είδη προϊόντων στην αγορά. Ίσως χρειαστεί λίγος χρόνος και προσπάθεια να μάθει κανείς για τα φυτικά προϊόντα, αλλά οποιαδήποτε αλλαγή στην καθημερινότητά μας απαιτεί μια περίοδο προσαρμογής.

Οι αυστηρά φυτοφάγοι θυσιάζουν ελάχιστα την άνεσή τους (για λίγο) και τίποτα όσον αφορά την υγεία και την γαστρονομία. Το πιο σημαντικό απ' όλα είναι ότι η αυστηρή φυτοφαγία δεν είναι θυσία επειδή δεν είναι θυσία να εγκαταλείπεις κάτι που ποτέ δεν σου ανήκε.

Μετάφραση: Φυτοφάγοι Θεσσαλίας

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

Σταφυλοθεραπεία

Το σταφύλι είναι η ωφελιμότερη τροφή του ανθρώπου και πολύ δίκαια λέγεται βασιλιάς των φρούτων, γιατί είναι η πιο πλούσια σε βιταμίνες κι οργανικά άλατα που χρειάζεται το σώμα από κάθε άλλο είδος τροφής. Τ΄αμέτρητα κύτταρα που αποτελούν τον οργανισμό προμηθεύονται τα θρεπτικώτερα συστατικά από τα σταφύλια που τ΄ανανεώνουν και τα ζωογονούν σύντομα. Τα καινούργια δε κύτταρα που με την εναλλαγή της ύλης αντικαθιστούν τα γηρασμένα και φθαρμένα, αποκτούν νέαν ζωτικότητα, ελαστικότητα κι ακμή κι επομένως οι ίνες και οι ιστοί απαλλάσσονται από την τραχύτητα, οι αρτηρίες και τα νεύρα ελευθερώνονται από τη σκλήρωσι, οι μυς ξαναποκτούν την ευλυγισία τους - με δυό λόγια το σώμα πραγματικά ξανανιώνει.

Όση θρεπτική αξία έχει ένα κιλό σταφύλια δεν βρίσκεται σε δέκα μεγάλες μπριζόλες ή σε είκοσι αβγά. Εκτός που σ΄αυτά βρίσκονται οι αναγκαιότερες βιταμίνες, περιέχουν ως 20% ζάχαρη, που είναι τόσο ωφέλιμη. Το δε άφθονο νερό τους είναι υγιεινότατο, είναι το μόνο αποτελεσματικό αντιφάρμακο υγρό κατά της αυτοδηλητηριάσεως που μπορεί να βρεί κανείς.

Αν θέλετε να δείτε βελτίωση στην υγεία σας, δυό μέρες την εβδομάδα τρώτε μόνον σταφύλια και τίποτε άλλο. Άλλο ένα σύστημα είναι να τρώει κανείς δεκαπέντε μέρες σταφύλια με μαύρο ψωμί. Το πρωί μόνο σταφύλια. Το μεσημέρι σταφύλια με ψωμί και το βράδυ ψωμί με σταφύλια. Για τα παιδιά αυτό είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο. Οι άρρωστοι όμως είναι ανάγκη να υποβληθούν σε συστηματική σταφυλοθεραπεία.

Με τον όρο σταφυλοθεραπεία εννοούμε την απόλυτη μονοδίαιτα από σταφύλια. Τίποτε άλλο. Ούτε γάλα, ούτε καφέ, τσάϊ ή λεμονάδα. Μόνο και μόνο σταφύλια για πέντε, δέκα ή δεκαπέντε μέρες αναλόγως τις περιπτώσεις. Νερό, αν υπάρχει δίψα, επιτρέπεται.

Η ευεργετικότητα της σταφυλοθεραπείας
Εξαιρετικώς επιδρά στις εξής χρονικές παθήσεις: Στην δυσκοιλιότητα, την αυτοδηλητηρίαση, τον ρευματισμό, τον αρθριτισμό, το άσθμα, την βρογχίτιδα, την οξύτητα, την ωτίτιδα, την παράλυση κτλ. Η δυσκοιλιότητα εξαλείφεται σε λιγότερες από δεκαπέντε μέρες καθώς και ο χρόνιος πονοκέφαλος. Το αίμα πλουτίζεται σε αλκαλικότητα, που είναι η βάση της ανοσίας.
Οι παχύσαρκοι για να απαλλαγούν από τα κιλά τους, πρέπει να κάνουν παρατεταμένες σταφυλοθεραπείες. Με το σύστημα αυτό μπορούν να χάσουν τα περίσσια κιλά τους.

Κατά κανόνα πρέπει να γίνονται 3-4 γεύματα την ημέρα από ένα κιλό για τους παχείς και περίπου ενάμιση κιλό για τους ισχνούς. Τα σταφύλια είναι πολύ καλύτερα να τρώγονται μαζί με τις φλούδες και τα κουκούτσια τους, γιατί αυτά είναι η σκούπα των εντέρων. Βοηθούν στην κανονική κένωση. Και το παραμύθι της σκωληκοειδίτιδος να λησμονηθεί για πάντα.


Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

Πως να φτιάξετε μουσταλευριά

Βράζουμε το χυμό σταφυλιού με 1 φέτα ψωμιού ή στάχτη για 5 λεπτά, το στραγγίζουμε και το δένουμε.

Τα 5 ποτήρια σταφυλόζουμο τα δένουμε με 1/2 φλυτζάνι αλεύρι ολικής και 1/4 ποτηριού κορνφλάουρ ή 1/4 ριζάλευρο ολικής με καρύδια(ή αμύγδαλα) αλεσμένα και 1 κουτ. του γλυκού σουσάμι.

Η μουσταλευριά είναι εξαιρετική και για βρέφη και για μεγάλους.

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011

Ναι στα αγγουράκια και όχι στο κρέας και τα ψάρια...

...λέει η vegan γάτα του βίντεο.



H vegi-cat (το όνομα το πήρε όταν ανακαλύφθηκαν οι προτιμήσεις της) δεν εκπαιδεύτηκε να τρώει λαχανικά. Ίσα-ίσα ταϊζόταν κανονικά με κρεατάκι (συνήθως κονσέρβα) αλλά δε φαινόταν να το συμπαθεί ιδιαίτερα.

Η προτίμησή της στα λαχανικά και ιδιαιτέρως στ' αγγουράκια και τις μελιτζάνες (ωμές παρακαλώ!) ανακαλύφθηκε όταν καθαρίζοντας ένα αγγουράκι από τις φλούδες του, ανέβηκε στο τραπέζι και ζήτησε με τον τρόπο της τις φλούδες. Όχι μόνο τις έφαγε αλλά έφαγε και το μισό αγγουράκι που της δόθηκε! Γενικά λατρεύει τα ωμά λαχανικά.

Κανείς δεν ξέρει τι έκανε αυτό ζωάκι να στραφεί στη... φυτοφαγία! Πάντως είναι πολύ ενδιαφέρον να την παρακολουθείς.

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Ζελατίνη

Η ζελατίνη ανήκει στα πηκτικά μέσα. Χρησιμοποιείται τόσο στη ζαχαροπλαστική όσο και στη μαγειρική για να πήξει υδαρή μείγματα όπως κρέμες (μπαβαρουάζ, πανακότα, κρεμ καραμελέ κ.α.) και σάλτσες. Εμπεριέχεται επίσης σε πάρα πολλά έτοιμα τρόφιμα.


Πώς παρασκευάζεται;

Η ζελατίνη που βρίσκουμε στην αγορά είναι συνήθως ζωικής πρόελευσης. Οι ζελατίνες ζωικής προέλευσης βασίζονται στη μετατροπή του κολλαγόνου, πρωτεΐνης που βρίσκεται στους ζωικούς ιστούς. Βράζοντας κόκαλα, δέρμα και μέρη πλούσια σε κολλαγόνο, όπως οι τένοντες και οι σύνδεσμοι (κατά κύριο λόγο βοοειδών), αποκτάμε ένα παχύρρευστο, ζεστό υγρό˙ όταν κρυώσει, μετατρέπεται σε μάζα ζελατίνης. Υπάρχει επίσης ζελατίνη φυτικής προέλευσης αλλά και ζελατίνη από ψάρια. Δεν είναι όμως τόσο διαδεδομένες.

Είναι επικίνδυνη;

Οταν πρωτοξέσπασε το σκάνδαλο με τις ''τρελές αγελάδες'', υπήρξε η ανησυχία μήπως η ζελατίνη από βοοειδή είναι επικίνδυνη για τον άνθρωπο. Παρότι δεν υπήρξε κάποια επίσημη έρευνα που να επαληθεύει αυτούς τους φόβους, πολλές βιομηχανίες τροφίμων άρχισαν να αναζητούν εναλλακτικές αλλά σήμερα, η ζωικής προέλευσης ζελατίνη εξακολουθεί να χρησιμοποιείται, και είναι μάλιστα η πιο διαδεδομένη.

Αν θέλουμε να ελέγξουμε την προέλευση της ζελατίνης που αγοράζουμε, διαβάζουμε την ετικέτα. Αυτό φυσικά δεν ισχύει όταν την προμηθευόμαστε χύμα σε μορφή σκόνης. Αλλά και στα έτοιμα τρόφιμα που περιέχουν ζελατίνη, όπως σε κάποιες σάλτσες και ζελέ, οι παρασκευαστές δεν είναι υποχρεωμένοι να αναγράφουν στην ετικέτα του προϊόντος τι είδους ζελατίνη χρησιμοποίησαν.

Γι' αυτό, λοιπόν, προσοχή στα ζελεδάκια που αγοράζουμε για τα παιδιά αν δε θέλουμε να τα ταΐζουμε με χόνδρους, δέρμα, τένοντες και οστά!!




Αγαρ-άγαρ : Η φυτική εναλλακτική

Το μόνο συστατικό το οποίο έχει τις ίδιες ακριβώς εφαρμογές με τη ζελατίνη και μπορεί να την αντικαταστήσει χωρίς πρόβλημα είναι το άγαρ-άγαρ. Ανήκει και αυτό στα πηκτικά μέσα, μόνο που προέρχεται από φυτικούς οργανισμούς (κυρίως φύκια). Γι' αυτό χρησιμοποιείται κατά κόρον από τη βιομηχανία τροφίμων σε χορτοφαγικά και νηστήσιμα προϊόντα, αλλά και σε προϊόντα που απευθύνονται σε θρησκευτικές ομάδες με περιορισμούς στην κατανάλωση ζωϊκών προϊόντων (Εβραίοι, Μουσουλμάνοι).

Αγαρ-άγαρ βρίσκουμε χύμα σε μορφή σκόνης σε κάποια μπαχαράδικα ή σε καταστήματα που πωλούν πρώτες ύλες ζαχαροπλαστικής.

Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

Αμύγδαλο - ένα νόστιμο κι υγιεινό φάρμακο στην κουζίνα σας

Σούπερ-τροφή χαρακτηρίζουν οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Τορόντο τα αμύγδαλα. Αν και «εγνωσμένης» υψηλής θερμιδικής αξίας, οι τραγανοί καρποί, όπως διαπίστωσαν σε νέα τους μελέτη, μειώνουν τα επίπεδα της λεγόμενης «κακής» χοληστερίνης (LDL) και προστατεύουν τον οργανισμό από την εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Η προστατευτική δράση των αμυγδάλων οφείλεται, σύμφωνα με τους ερευνητές, στα μονοακόρεστα λίπη που περιέχουν. Η αποτελεσματικότητά τους στον περιορισμό των επιπέδων της «κακής» χοληστερίνης θεωρείται ανάλογη με εκείνη των στατινών!

Μια χούφτα αμύγδαλα (15γρ.) περιέχει μεν 92 θερμίδες, αλλά επίσης μπορεί να μας δώσει:
  • το 50% της απαιτούμενης ημερήσιας κατανάλωσης βιταμίνης Β, η οποία θεωρείται σημαντική για την διατήρηση ενός υγιούς νευρικού και ανοσοποιητικού συστήματος.
  • το 75% της απαιτούμενης ημερήσιας κατανάλωσης βιταμίνης Ε, την οποία πρέπει να λαμβάνει ο οργανισμός μας για γερή καρδιά.

Μια δεύτερη έρευνα από το King’s College του Λονδίνου απέδειξε ότι οι φυτικές ίνες, που προσφέρουν τα αμύγδαλα, «μπλοκάρουν» την απορρόφηση των λιπαρών και των υδατανθράκων και επίσης βελτιώνουν το μηχανισμό που μας προκαλεί το αίσθημα κορεσμού. Έτσι, υποστηρίζουν οι βρετανοί ερευνητές, συμβάλλουν στη ρύθμιση του σωματικού βάρους και συνεπώς περιορίζουν τον κίνδυνο εμφάνισης ασθενειών, όπως ο διαβήτης τύπου 2.

Τα αμύγδαλα αποτελούν επίσης μια εξαιρετική πηγή μεταλλικών στοιχείων όπως:
  1. Μαγνήσιο - Βοηθά στην ενίσχυση της ενεργητικότητας, ενώ παράλληλα προστατεύει τα οστά.
  2. Κάλιο - Ελέγχει την ισορροπία των υγρών στον οργανισμό και βοηθά στη μείωση της αρτηριακής πίεσης.
  3. Ασβέστιο - Θωρακίζει τα οστά.
Περιέχουν επίσης βιταμίνη C και πρωτεΐνη καθώς και φώσφορο και ψευδάργυρο

Υπενθυμίζουμε όμως ότι όλα αυτά ισχύουν για τα ωμά, ανάλατα και αξεφλούδιστα αμύγδαλα

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Αμυγδαλόγαλα, πώς να το φτιάξετε

Κάθε σπόρος και κόκκος μπορεί να μετατραπεί σε γάλα, που θα έχει μεγάλη διατροφική αξία και μπορεί να καταναλωθεί τόσο από νεογνά όσο και από μεγάλους αλλά και από εξασθενημένους οργανισμούς(όπως πάσχοντες από καρκίνο η άτομα που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία η ασθενείς με προχωρημένη νεφρική ανεπάρκεια,κλπ)

Η μετατροπή των ξηρών καρπών και των σπόρων σε γάλα έχει βάση την εύκολη πρόσληψη υψηλής ποιότητας τροφής που περιέχει πρωτεΐνες, ιχνοστοιχεία, βιταμίνες και άλλα συστατικά εξαιρετικά ωφέλιμα και απαραίτητα για τον ανθρώπινο οργανισμό.

Για να παρασκευαστούν τα γάλατα αυτά, μουσκεύουμε τους σπόρους η καρπούς επί 12 ώρες σε νερό προκειμένου να αρχίσει η διαδικασία της βλάστησης. Όταν δούμε ότι αρχίζει να προβάλλει από τον κόκκο ένα μικρό μόρφωμα σαν σκουληκάκι, τότε είναι η στιγμή της ωρίμανσης και έτοιμο να το κάνουμε γάλα.

Για να φτιάξουμε αμυγδαλόγαλα θα χρειαστούμε:
-μια χούφτα αμύγδαλα ή 40 αμύγδαλα τα οποία μουσκεύουμε επί 12 ώρες. Πετάμε το νερό αυτό και αν θέλουμε τα ξεφλουδίζουμε.
-3 ποτήρια νερό (χτυπάμε στο μπλέντερ το νερό και τα αμύγδαλα)

Αν πρόκειται να τα δώσουμε σε μικρό παιδί η βρέφος, τα στραγγίζουμε με τουλπάνι η ειδική σήτα. Τα παιδιά και οι ενήλικες το πίνουν όπως είναι σκέτο ή με κάποιο γλυκαντικό. Μπορείτε να προσθέσετε βρώμη, λιναρόσπορο, ηλιόσπορο, διάφορους ξηρούς καρπούς, αποξηραμένα φρούτα κι έχετε ένα πλήρες πρωινό. Συντηρείται στο ψυγείο για 3 μέρες.

Πέμπτη 18 Αυγούστου 2011

Ασπαρτάμη: αθώα ή ένοχη;

Το ιστορικό
Η ασπαρτάμη ανακαλύφθηκε τυχαία το 1965 από την αμερικανική φαρμακευτική εταιρεία Searle όταν διεξήγαγε έρευνες για ένα φάρμακο που αφορούσε το έλκος. Η ουσία ήταν 180 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη και η Searle προσπάθησε να πάρει την έγκριση της Αμερικανικής Υπηρεσίας Φαρμάκων και Τροφίμων (FDA, Food and Drug Administration) προκειμένου να την κυκλοφορήσει στην αγορά ως γλυκαντικό των τροφίμων.

Η Searle υπέβαλλε την πρώτη αίτησή της για έγκριση το 1973 προσκομίζοντας μελέτες που η ίδια είχε κάνει και έδειχναν ότι η ασπαρτάμη ήταν ασφαλής. Ωστόσο διατυπώθηκαν ορισμένες επιστημονικές αντιρρήσεις. Σε θερμοκρασία άνω των 30 βαθμών Κελσίου, όπως επικρατεί μέσα στο σώμα, η ασπαρτάμη διασπάται σε φαινυλαλανίνη, ασπαρτικό οξύ και μεθανόλη. Ένα μόριο ασπαρτάμης παρέχει ένα μόριο κάθε μιας από αυτές τις τρεις ουσίες.

Η φαινυλαλανίνη είναι ένα απαραίτητο αμινοξύ που σημαίνει ότι ο άνθρωπος πρέπει να το παίρνει από τη διατροφή. Αν όμως η φαινυλαλανίνη βρεθεί σε υψηλή συγκέντρωση μέσα στο σώμα γίνεται τοξική για τα νεύρα προκαλώντας διανοητική καθυστέρηση. Όταν κάποιος καταναλώσει αρκετή ασπαρτάμη τα επίπεδα της φαινυλαλανίνης μπορεί να ανέβουν ξαφνικά στο αίμα του πέντε φορές πάνω από το κανονικό διαταράσσοντας την ισορροπία των νευροδιαβιβαστών. Ο αμερικανός βιοχημικός Χάρολντ Γουάισμαν [Harold Waisman] τάϊσε το 1969 βρέφη μαϊμούδων με γάλα που περιείχε ασπαρτάμη και παρατήρησε ότι εκδήλωσαν επιληπτικές κρίσεις.

Φόβοι δημιουργήθηκαν και για το ασπαρτικό οξύ που επίσης είναι ένα αμινοξύ. Σε υψηλές συγκεντρώσεις είναι κι αυτό τοξικό για τα νεύρα. Ο νευροπαθολόγος Τζων Όλνεϋ [John Olney] κάνοντας έρευνες για το ασπαρτικό οξύ το 1971 βρήκε ότι κάνει ζημιά στον εγκέφαλο των νεογέννητων ποντικιών. Μετά από αυτό, ο Όλνεϋ προσπάθησε να μπλοκάρει την έγκριση της ασπαρτάμης από τον FDA κι έτσι άρχισε η δημόσια συζήτηση γύρω από την ουσία. Οι επιστημονικές απόψεις για το ρόλο του ασπαρτικού οξέος είναι διχασμένες. Το ασπαρτικό οξύ δεν ανεβαίνει σε πολύ υψηλά επίπεδα στους ενήλικες, ωστόσο μπορεί να υπάρχουν δυσμενείς επιπτώσεις στα μικρά παιδιά που εγκέφαλός τους είναι πιο ευαίσθητος.

Τα πράγματα φαίνονται ακόμα χειρότερα για τη μεθανόλη. Η ουσία αυτή μεταβολίζεται γρήγορα σε φορμαλδεϋδη μέσα στο σώμα και το δηλητηριάζει. Ωστόσο η μεθανόλη αποτελεί το 10% του μοριακού βάρους της ασπαρτάμης, μια ποσότητα που θεωρείται μικρή. Επιπλέον, η μεθανόλη υπάρχει εκ φύσεως και σε άλλα τρόφιμα όπως είναι οι φυσικοί χυμοί και τα αλκοολούχα ποτά. Όμως ορισμένοι επιστήμονες λένε ότι οι φυσικές τροφές έχουν συγχρόνως προστατευτικές ουσίες που λειτουργούν ως αντίδοτο, για παράδειγμα η αιθανόλη μπλοκάρει τη μετατροπή της μεθανόλης σε φορμαλδεΰδη, ενώ στα προϊόντα τύπου λάϊτ που προστίθεται η ασπαρτάμη δεν υπάρχουν τέτοιοι προστατευτικοί παράγοντες.

Καθώς υπήρχε σκεπτικισμός, η αίτηση της Searle για έγκριση της ασπαρτάμης απορρίφθηκε από τον FDA. Μάλιστα από ορισμένες ανακρίβειες που υπήρχαν στις προσκομιζόμενες μελέτες της εταιρείας, ο FDA υποψιάστηκε παραποιήσεις στοιχείων και το 1977 έστειλε μια επιστολή στο Υπουργείο Δικαιοσύνης [U.S. Attorney'Αs office] να ερευνήσει για «..συγκάλυψη στοιχείων και για διατύπωση αναληθών δηλώσεων σχετικά με αναφορές σε μελέτες ζώων...»[2]. Υπέδειξε μάλιστα ως πιο κατάλληλο πρόσωπο για την διεξαγωγή της έρευνας τον Σάμουελ Σκίννερ [Samuel Skinner], εισαγγελέα των ΗΠΑ στην περιοχή του Βορείου Ιλλινόις [the United States attorney for the Northern District of Illinois] όπου ήταν η έδρα της Searle. Όμως αυτή η έρευνα δεν έγινε ποτέ. Ο Σκίννερ έφυγε από το αμερικανικό Υπουργείο Δικαιοσύνης και προσελήφθη στη νομική εταιρεία Sidley & Austin που εκπροσωπούσε την Searle ενώ μετά από μερικά χρόνια, θα γινόταν υπουργός μεταφορών της κυβέρνησης Τζώρτζ Μπους [George Bush] του πρεσβύτερου. Ο Σκίννερ, όπως και πολλοί άλλοι αμερικανοί πολιτικοί ήταν συγχρόνως και μπίζνεσμαν. Μεταξύ άλλων είχε εργαστεί στην ΙΒΜ που του είχε απονείμει το τίτλο του «εξέχοντα πωλητή» το 1975.

Το 1977, τη χρονιά που ο FDA έδωσε την εντολή να γίνει έρευνα για τυχόν παραποίηση στοιχείων από τη Searle, ανέλαβε επικεφαλής της εταιρείας ένας άλλος πολιτικός-μπίζνεσμαν, ο Ντόναλντ Ράμσφελντ [Donald Rumsfeld]. Ο Ράμσφελντ διετέλεσε υπουργός άμυνας της κυβέρνησης Τζέραλντ Φορντ [Gerald Ford] από το 1975 μέχρι το 1977 και της κυβέρνησης Τζώρτζ Μπους του νεότερου, από το 2001 μέχρι το 2006. Διεύθυνε τη Searle μέχρι το 1985 και επί προεδρίας Ρόναλντ Ρέϊγκαν [Ronald Reagan] έγινε ειδικός απεσταλμένος στη Μέση Ανατολή. Η κυβέρνηση Ρέϊγκαν διόρισε το 1981 στο τιμόνι του FDA ένα φίλο του Ράμσφελντ, τον 'Αρθουρ Χάϊες [Arthur Hayes]. Αμέσως, ο Χάϊες συγκρότησε μια πενταμελή επιτροπή για να εξετάσει το θέμα της ασπαρτάμης αλλά σύντομα φάνηκε ότι δεν θα μπορούσε να δοθεί η έγκριση. Ο Χάϊες πρόσθεσε ένα μέλος στην επιτροπή και ψηφίζοντας ο ίδιος ενέκρινε την ασπαρτάμη για τις στερεές τροφές με 4 ψήφους υπέρ και 3 κατά. Μετά από δύο χρόνια, ο Χάϊες παραιτήθηκε από το δημόσιο πόστο και ακολούθησε ιδιωτική καριέρα. Προσελήφθη στην εταιρεία Burston-Marsteller που έκανε τις δημόσιες σχέσεις της Searle και κατέλαβε διάφορες θέσεις στη φαρμακευτική βιομηχανία.

Το 1983, ο FDA ενέκρινε την ασπαρτάμη για τα ανθρακούχα αναψυκτικά και το 1993 για τα υπόλοιπα αναψυκτικά, τα αρτοποιήματα και τα ζαχαροπλαστικά εδέσματα. Τελικά, το 1996 αποσύρθηκε κάθε περιορισμός και επιτράπηκε η χρήση της σ'Α όλα τα τρόφιμα. Σήμερα πιστεύεται ότι η ασπαρτάμη χρησιμοποιείται σε πάνω από 6.000 τρόφιμα και κυρίως στα αναψυκτικά, τη ζεστή σοκολάτα, τις τσίχλες, τα ζαχαρωτά και τα χάπια.

Η επιστημονική αντιπαράθεση
Ο θόρυβος γύρω από την ασπαρτάμη δεν έπαψε ποτέ. Ορισμένοι επιδημιολόγοι έλεγαν ότι οι όγκοι στον εγκέφαλο ακολουθούν από το 1981 αυξητική πορεία και αυτό μπορεί να οφείλεται στην κατανάλωση της ασπαρτάμης. Το 1995, ο επικεφαλής του τμήματος επιδημιολογίας του FDA, Τόμας Γουίλκοξ [Thomas Wilcox] ανέφερε ότι το 75% των διατροφικών παραπόνων που είχαν διατυπώσει οι καταναλωτές για δυσμενή συμπτώματα το διάστημα 1981-1995 αφορούσαν την ασπαρτάμη. Ωστόσο, οι επίσημοι οργανισμοί υγείας θεωρούσαν πάντα την ουσία ασφαλή. Η Searle είχε κάνει μελέτες για ενδεχόμενο καρκίνο σε ποντίκια και είχε βρει ότι η ουσία ήταν ασφαλής. Όμως τα πειραματόζωα είχαν θυσιαστεί σε ηλικία που αντιστοιχεί στα 53 ανθρώπινα χρόνια ενώ το 75% των καρκίνων εμφανίζεται αργότερα.

Τα πράγματα άρχισαν να παίρνουν άσχημο δρόμο για την ασπαρτάμη το 2005 όταν δημοσιεύτηκε μια εφτάχρονη μελέτη ανάμεσα σε 1.900 αρουραίους από το Ευρωπαϊκό Ιδρυμα Ραματζίνι Ογκολογία και Περιβαλλοντικών Επιστημών [European Ramazzini Foundation of Oncology and Environmental Sciences] που εδρεύει στην Μπολώνια της Ιταλίας. Το ίδρυμα αυτό χρηματοδοτείται από ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και θεωρείται αξιόπιστο ενώ στο παρελθόν είχε βρει δύο καρκινογόνες ουσίες που απαγορεύτηκαν.

Η μελέτη βρήκε ότι η ασπαρτάμη ήταν καρκινογόνα και ο επιστημονικός διευθυντής του ιδρύματος Μοράντο Σοφφρίττι [Morando Soffritti] δήλωσε: «Αν κάτι είναι καρκινογόνο στα ζώα, τότε δεν πρέπει να προστίθεται στο φαγητό ειδικά όταν υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που πρόκειται να το καταναλώσουν»[3]. Στη συνέχεια, στη Βρετανία ένας βουλευτής ζήτησε να απαγορευτεί η ασπαρτάμη και το θέμα έγινε πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες. Το 2006, η εφημερίδα New York Times και άλλα έντυπα δημοσίευσαν αρκετά στοιχεία για το ιστορικό της έγκρισης της ασπαρτάμης.

Επίσημη απάντηση στη μελέτη του Ιδρύματος Ραματζίνι υπήρξε μετά από ένα χρόνο. Τον Μάϊο του 2006, η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων εξέδωσε μια ανακοίνωση 40 σελίδων καταλήγοντας ότι οι αυξημένες λευχαιμίες που παρατηρήθηκαν στα ποντίκια δεν έχουν σχέση με την ασπαρτάμη ενώ οι αυξημένοι καρκίνοι στο συκώτι δεν αφορούν τον άνθρωπο. Στο ίδιο μήκος κύματος, ο FDA είπε ότι η ιταλική μελέτη είχε ελαττώματα διότι κάποια ποντίκια υπέφεραν από μολύνσεις και πιθανόν αυτό να επηρέασε το αποτέλεσμα

Το Ίδρυμα Ραματζίνι επέμενε στο αποτέλεσμά του λέγοντας ότι βρήκε 16% αύξηση των κρουσμάτων ορισμένων καρκίνων στα ποντικών που κατανάλωναν την ασπαρτάμη. Εντωμεταξύ ορισμένα μέλη της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων κατηγορήθηκαν για οικονομικές σχέσεις με τη βιομηχανία. Η πρόεδρος της συμβουλευτικής επιτροπής εργαζόταν για το Interantional Life Sciences Institute που χρηματοδοτείται από εταιρείες που παράγουν ή χρησιμοποιούν την ασπαρτάμη. Τελικά το Ίδρυμα Ραματζίνι διεξήγαγε μια δεύτερη μελέτη που επιβεβαίωσε την πρώτη και είναι διαθέσιμη στο κοινό από τις 13 Ιουνίου του 2007.

***
Τελικά ποιος είναι ο ρόλος της ασπαρτάμης; Επισήμως η ουσία είναι ασφαλής αλλά οι υποψίες όλο και μεγαλώνουν. Ως γνωστόν, στα διατροφικά θέματα οι μελέτες μπορούν εύκολα να καταλήξουν σε αντικρουόμενα συμπεράσματα. Όμως ορισμένοι πιστεύουν ότι η βιομηχανία δεν ενδιαφέρεται για την επιστημονική αλήθεια. Για παράδειγμα αμερικανός καθηγητής ψυχιατρικής Ράλφ Γουώλτον [Ralph Walton] που μελετούσε την ασπαρτάμη από νευρολογικής πλευράς, βρήκε ότι από τα 166 επιστημονικά άρθρα που δημοσιεύτηκαν το διάστημα 1980 - 1985, τα 75 είχαν χρηματοδοτηθεί από τη βιομηχανία και όλα κατέληγαν ότι η ουσία ήταν ασφαλής. Από τα υπόλοιπα 92 άρθρα, τα 84 έβρισκαν δυσμενείς επιπτώσεις. Είναι σαφές ότι αυτός που χρηματοδοτεί μια έρευνα έχει τον τρόπο να επιβάλλει την άποψή του. Πολλά στοιχεία σήμερα δείχνουν ότι η ιατρική έρευνα προσφέρεται για ενοικίαση και οι καταναλωτές θα πρέπει να εμπιστεύονται μόνο τους ανεξάρτητους ερευνητές.

Στην εποχή μας όμως, υπάρχουν αρκετές εναλλακτικές λύσεις όπως η στέβια και η αγαύη, δύο φυτικά υγιεινά υποκατάστατα γλυκαντικού τα οποία περιέχουν πολλά θρεπτικά συστατικά και είναι ακίνδυνα.

Πέμπτη 11 Αυγούστου 2011

ΣΙΡΟΠΙ-ΝΕΚΤΑΡ ΑΓΑΥΗΣ



Η μπλε Αγαύη (Agave Tequiliana) είναι ένα κακτοειδές φυτό, που φύεται μόνο στις ερήμους του Μεξικού. Είναι το φυτό απ'όπου δημιουργείται και η γνωστή Μεξικάνικη τεκίλα. Το σιρόπι της εξάγεται από τα φύλλα του φυτού, κατόπιν ειδικής επεξεργασίας η οποία δεν ξεπερνάει σε κανένα στάδιο μεταποίησης τους 45 βαθμούς κελσίου, ώστε να είναι ζωντανό και ευεργετικό, με όλα τα θρεπτικά του στοιχεία ανέπαφα.

Η γεύση του νέκταρ αυτού θυμίζει κάτι ανάμεσα σε μέλι και καραμέλα και θεωρείται σήμερα παγκοσμίως το καλύτερο γλυκαντικό μέσο.

Το σιρόπι Αγάβης που κυκλοφορεί στα καταστήματα βιολογικών προϊόντων είναι "ξανθό", πολύ ανοιχτό στο χρώμα, σχεδόν διαυγές, πράγμα που σημαίνει ότι το προϊόν έχει υποστεί θέρμανση, παστερίωση και πιθανή ανάμειξη με σιρόπι καλαμποκιού (πολλές εταιρείες στο Μεξικό το κάνουν αυτό).


ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

- Το σιρόπι μπλε Αγαύης θεωρείται πιο γλυκό κατά 1,5 φορά από το μέλι και την κοινή επεξεργασμένη ζάχαρη. Γι'αυτό το λόγο χρησιμοποιείται ως υγιεινό υποκατάστατο γλυκαντικού, όπου οι συνταγές το απαιτούν.

- Το νέκταρ μπλε Αγαύης έχει υπέροχη γεύση. Η ουδέτερη γλυκιά γεύση του είναι διακριτική και δεν επηρρεάζει, ούτε υπερισχύει άλλων γεύσεων σε διάφορες συνταγές. Γι'αυτό είναι αγαπημένο προϊόν σε γκουρμέ συνταγές πολυτελών εστιατορίων στην Αμερική και στην Αγγλία.

- Έχει χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη (GL 30) και είναι ιδιαίτερα χρήσιμο σε δίαιτες διαβητικών ασθενών.

- Περιέχει ινουλίνη (πρεβιοτική φυτική ίνα), η οποία βοηθά στην καλή λειτουργία του εντέρου, αλλά και στη διατήρηση ή επαναφορά της υγιούς εντερικής χλωρίδας. Επίσης η ινουλίνη βοηθά στην καλύτερη αφομοίωση του ασβεστίου από τον οργανισμό, στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και στην περισταλτική κίνηση του παχέως εντέρου (αφόδευση).

- Μειώνει την επιθυμία (λιγούρα) για υψηλού γλυκαιμικού δείκτη τροφές (ζάχαρη, γλυκά, παγωτά, κόλα, αναψυκτικά, μέλι), γιατί προσφέρει ένα αίσθημα ικανοποίησης και κορεσμού για περισσότερη ώρα, χωρίς ανεπιθύμητες μεταβολές του ζακχάρου του αίματος.

- Περιέχει ικανοποιητική ποσότητα ασβεστίου (170mg στη 1 κουτ. σούπας), όπως επίσης σίδηρο, μαγνήσιο και κάλιο.


ΧΡΗΣΕΙΣ

Το σιρόπι μπλε Αγαύης χρησιμοποιείται σε συνταγές αρτοζαχαροπλαστικής, αλλά και ως γλυκαντικό σε χυμούς, τσάι, smoothies.
Δίνει υπέροχη γεύση και κάνει ανεκτούς ή εύγευστους τους περισσότερους χυμούς πράσινων λαχανικών.

Χρησιμοποιήστε το ως συστατικό ντρέσινγκ στις σαλάτες σας, στις σπιτικές μαρμελάδες, αντί για μέλι και στα δημητριακά ή το ψωμί σας. Διαλύεται στιγμιαία εξίσου εύκολα σε ζεστά και κρύα ροφήματα.

Επωφεληθείτε αυτής της τόσο απολαυστικής και ευπροσάρμοστης τροφής!

Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

Σπισισμός και δικαιώματα των ζώων

Ο όρος σπισισμός προέρχεται από την αγγλική λέξη speciesism (species = είδος) και ουσιαστικά σημαίνει τη διάκριση μεταξύ δύο ειδών, η οποία αποφέρει την εκμετάλλευση του ενός είδους από το άλλο. Πρόκειται, δηλαδή, για μία έννοια παρόμοια με αυτή του ρατσισμού και του σεξισμού. Χρησιμοποιήθηκε επίσημα για πρώτη φορά από τον Βρετανό ψυχολόγο Ρίτσαρντ Ράιντερ το 1973. Κατά βάση χρησιμοποιείται από προασπιστές των δικαιωμάτων των ζώων οι οποίοι είναι αντίθετοι στην εφαρμογή του όρου.

Η βασική αρχή του κινήματος των δικαιωμάτων των ζώων, τώρα,  είναι ότι τα ζώα αξίζει να ζουν σύμφωνα με τη φύση τους μακρυά από εκμετάλλευση και κακοποίηση. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να φερόμαστε καλά στα ζώα ενώ τα εκμεταλλευόμαστε ή πριν τα σκοτώσουμε για τροφή. Σημαίνει ότι τα ζώα έχουν το δικαίωμα να είναι ελεύθερα από την ανθρώπινη βιαιότητα και εκμετάλλευση όπως ακριβώς κι ο άνθρωπος.

Πρέπει να καταλάβουμε πως ο σεβασμός και η συμπόνια θα πρέπει να εκτείνονται προς όλα τα ζώα που είναι ικανά να νιώσουν πόνο, φόβο, πείνα, δίψα, μοναξιά, απελπισία και συντροφικότητα. Όταν αυτό το καταφέρουμε, φτάνουμε στο συμπέρασμα πως δεν μπορούμε πλέον να υποστηρίζουμε την εργοστασιακή κτηνοτροφία, τα πειράματα σε ζώα και την εκμετάλλευση των ζώων για διασκέδαση.

«Η ζωή είναι ζωή - είτε πρόκειται για μια γάτα, ένα σκυλί ή έναν άνθρωπο. Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ γάτας και ανθρώπου. Η ιδέα της διαφοράς είναι ανθρώπινη σύλληψη προς όφελος του ανθρώπου.» -- Sri Aurobindo (ποιητής και φιλόσοφος)

Θα πρέπει να τονίσουμε εδώ, πως δεν πρέπει να μπερδεύουμε το κίνημα για τα δικαιώματα των ζώων (animal rights movement) με το κίνημα της καλής διαβίωσης των ζώων (animal welfare movement). Το τελευταίο αναγνωρίζει τον πόνο των μη ανθρώπινων όντων και προσπαθεί να περιορίσει τις κακουχίες  με "ανθρωπιστικό" τρόπο αλλά δεν έχει ως στόχο την εξάλειψη της κακομεταχείρισης και εκμετάλλευσης των ζώων. Για παράδειγμα, μπορεί να φροντίζουν ώστε οι αγελάδες να έχουν αρκετό χώρο, το κατάλληλο φαγητό, κλπ αλλά δεν έχουν απαραιτήτως ενδοιασμούς όσον αφορά τη σφαγή των ζώων για τροφή αρκεί η σφαγή να γίνεται με τρόπο που να μην προκαλεί τον πόνο των ζώων. Ενώ αντίθετα οι προασπιστές των δικαιωμάτων των ζώων είναι ενάντιοι και στη σφαγή των ζώων και είναι συνεπώς αυστηρά φυτοφάγοι (vegans).

Όπως και να 'χει, τα ζώα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να ζουν μια ήρεμη ζωή χωρίς πόνο και δυστυχία, κι όπως έχει τονίσει ο Μαχάτμα Γκάντι «Το μεγαλείο ενός έθνους και η ηθική του πρόοδος μπορούν να κριθούν από τον τρόπο που φέρεται στα ζώα του.»






Πηγές:   wikipedia.org

Σάββατο 30 Ιουλίου 2011

Μελιτζανοσαλάτα με ταχίνι και καρύδια

Υλικά:

4 μεγάλες μελιτζάνες*
4 περίπου κουταλιές ταχίνι* ολικής άλεσης
καρυδόψιχα* τριμμένη σε μεγάλα κομμάτια
χυμό μισού ή ενός λεμονιού* (ανάλογα πόσο όξινη θέλετε τη σαλάτα)
ελαιόλαδο*  όσο πάρει

* βιολογικό κατά προτίμηση

Εκτέλεση:

  • Πλένουμε καλά τις μελιτζάνες και τις ψήνουμε σε γκριλ για 15 περίπου λεπτά από κάθε μεριά ανάλογα με το μέγεθος της μελιτζάνας. 
  • Αφού δούμε ότι είναι έτοιμες, τις βγάζουμε και τις ξεφλουδίζουμε όσο είναι ζεστές. 
  • Τις αφήνουμε σε ένα στραγγιστήρι φρούτων και λαχανικών για να στραγγίξουν από τα ζουμιά τους.
  • Μόλις δούμε ότι είναι έτοιμες, βάζουμε τις μελιτζάνες στο μούλτι και προσθέτουμε το ελαιόλαδο, το ταχίνι, και το χυμό μισού λεμονιού. Δουλέψτε τα καλά στο μούλτι για να γίνει μια αφράτη κρέμα. Αν θέλετε επιπλέον λεμόνι προσθέστε και το υπόλοιπο.
  • Προσθέστε το χονδροκομμένο καρύδι και η σαλάτα είναι έτοιμη.
 ΣΗΜ: Μπορείτε να προσθέσετε 2-3 σκελίδες σκόρδο ή να αφαιρέσετε το καρύδι ανάλογα με το γούστο σας.

Η μελιτζανοσαλάτα αυτή μπορεί να συνοδέψει τέλεια ψητές πατάτες. Κόψτε τις ψητές πατάτες στη μέση και βάλτε από πάνω μια καλή δόση μελιτζανοσαλάτας!

Καλή σας όρεξη!

Σπόροι Chia

Chia - ιστορία

Στην προ-Κολομβιανή εποχή ο σπόρος chia ήταν μια από τις τέσσερις βασικές τροφές των πολιτισμών της Κεντρικής Αμερικής. Ήταν λιγότερο σημαντικός από το καλαμπόκι και τα φασόλια, αλλά σημαντικότερος από τον αμάραντο.

Η Tenochtitlan, η πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Αζτέκων, εισέπραττε ποσότητες σπόρου chia που κυμαινόταν μεταξύ των 5.000 και 15.000 τόνων, ως ετήσιο φόρο από τα κατακτημένα έθνη. Ο σπόρος chia δεν ήταν μόνο τροφή, αλλά χρησιμοποιούνταν επίσης για ιατρικούς λόγους και ως προσφορά στους Θεούς των Αζτέκων.

Η χρήση του chia στις ειδωλολατρικές θρησκευτικές τελετές, ανάγκασε τους Ισπανούς κατακτητές να προσπαθήσουν να εξαφανίσουν αυτόν το σπόρο και να τον αντικαταστήσουν με άλλα είδη που εισήχθησαν από τον "Παλαιό Κόσμο". Οι κατακτητές, ήρθαν πολύ κοντά στην επιτυχία της προσπάθειάς τους για την καταπολέμηση των πρακτικών του "Νέου Κόσμου", όπως αυτή της καλλιέργειας chia, επιβάλλοντάς της δασμούς.

Το καλαμπόκι και τα φασόλια αποτέλεσαν εξαίρεση. "Επέζησαν" από τις προσπάθειες των κατακτητών για την εξαφάνισή τους και έγιναν δύο από τους σημαντικότερους σπόρους παγκοσμίως. Εντούτοις, λόγω της θρησκευτικής χρήσης του, και ίσως επειδή το chia δεν κατάφερε να προσαρμοστεί στις κλιματολογικές συνθήκες της Ευρώπης προκειμένου να καλλιεργηθεί, πέρασε στην αφάνεια για πεντακόσια έτη.

Το chia επέζησε χάριν της συνέχισης της καλλιέργειας του σε πολύ μικρές εκτάσεις, σε διάσπαρτες περιοχές των βουνών του νότιου Μεξικού και της Γουατεμάλας, μέχρι την έναρξη ενός ερευνητικού και αναπτυξιακού προγράμματος το 1991, με όνομα "Northwestern Argentina Regional Project".

Στα πλαίσια αυτού του προγράμματος, καλλιεργητές, εταιρίες καθώς επίσης και τεχνικό και επιστημονικό προσωπικό από την Αργεντινή, την Κολομβία, τη Βολιβία, το Περού και τις ΗΠΑ, άρχισαν να συνεργάζονται για την παραγωγή του chia. Η ιδέα πίσω από το πρόγραμμα δεν ήταν μόνο να παρασχεθεί στους καλλιεργητές μια εναλλακτική καλλιέργεια, αλλά και η βελτίωση της ανθρώπινης υγείας με την ένταξη του chia στη διατροφή των λαών της δύσης, ως πηγής ωμέγα 3 λιπαρών οξέων, αντιοξειδωτικών και φυτικών ινών.

Chia - Μια φυσική πηγή λιπαρών οξέων ωμέγα 3 και αντιοξειδωτικών

Το Chia είναι η πλουσιότερη φυτική πηγή λιπαρών οξέων ωμέγα 3 και περιέχει φυσικά αντιοξειδωτικά. Διατίθεται ως πρώτη ύλη για χρήση σε διατροφικά και διαιτητικά συμπληρώματα. Η απαράμιλλη σταθερότητα των ωμέγα 3 λιπαρών οξέων του Chia είναι το αποτέλεσμα των φυσικών αντιοξειδωτικών που περιέχει.

Η οξείδωση των λιπιδίων στα τρόφιμα είναι ένα μείζον θέμα που απασχολεί και τους καταναλωτές, αλλά και τις εταιρείες παραγωγής τροφίμων. Εάν δεν ελεγχθεί, η οξείδωση μπορεί να προκαλέσει αλλοιώσεις στη γεύση (χαρακτηριστικά γεύση ψαρίλας) και να προκαλέσει μακροπρόθεσμα εκφυλιστικές ασθένειες που συνδέονται με τη γήρανση όπως ο καρκίνος, καρδιαγγειακές παθήσεις, καταρράκτη, πτώση του ανοσοποιητικού συστήματος και δυσλειτουργία εγκεφάλου.

Τα φυσικά αντιοξειδωτικά του chia, του δίνουν ένα τεράστιο πλεονέκτημα έναντι όλων των άλλων πηγών ωμέγα 3 λιπαρών οξέων.

Όταν το Chia χρησιμοποιείται ως πηγή ωμέγα 3 λιπαρών οξέων, δεν χρειάζονται επιπλέον τεχνητά αντιοξειδωτικά όπως η βιταμίνη Ε. Έχει αποδειχθεί ότι η βιταμίνη Ε αναστέλλει την προστατευτική δράση των καρδιαγγειακών φαρμάκων και μάλιστα προκαλεί οξειδώσεις όταν χρησιμοποιείται σε μεγάλες δόσεις.

Το Chia δεν έχει χοληστερόλη. Αυτή είναι η διαφορά του από το κρέας των ψαριών, τα έλαια των ψαριών, & τα ιχθυάλευρα, τα οποία περιέχουν σημαντικά ποσά. Για τους συνειδητοποιημένους καταναλωτές υγιεινών τροφών, το γεγονός αυτό δίνει στο chia ένα σημαντικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων προϊόντων.

Το Chia μπορεί να αποθηκευτεί για χρόνια χωρίς να παρουσιαστούν αλλοιώσεις στη γεύση, τη μυρωδιά ή τη θρεπτική αξία του. Αυτό είναι ένα επιπλέον πλεονέκτημα έναντι των θαλάσσιων προϊόντων, δεδομένου ότι τα έλαια των ψαριών και τα ιχθυάλευρα, καθώς επίσης και τα έλαια και η σκόνες από τα φύκια, απαιτούν ειδικές συνθήκες συσκευασίας και αποθήκευσης προκειμένου να αποτραπεί ακόμη και στο ελάχιστο η αλλοίωση των χαρακτηριστικών τους που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια του χρόνου.

Το Chia είναι ένα προϊόν φιλικό προς το περιβάλλον. Η υψηλή περιεκτικότητα των φύλλων του σε έλαια, ενεργεί ως ισχυρή εντομοαπωθητική ουσία και εξαλείφει την ανάγκη των φυτοφαρμάκων που χρησιμοποιούνται για την προστασία της παραγωγής.

Το Chia έχει μακρά ιστορία ως ανθρώπινη τροφή που ξεκινά με την καλλιέργειά του από τους αρχαίους μεξικανούς το 2.600 π.Χ. Ο αμάραντος, τα φασόλια, το chia και το καλαμπόκι, ήταν τα κύρια συστατικά της διατροφής των Αζτέκων και των Μάγια την περίοδο που έφθασε ο Κολόμβος στο Νέο Κόσμο. Πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν ακόμα αυτόν τον αρχαίο σπόρο για την παρασκευή ενός δημοφιλούς αναψυκτικού ποτού με όνομα "chia fresca", που καταναλώνεται στο Μεξικό, την Κεντρική Αμερική, καθώς επίσης στην Καλιφόρνια και την Αριζόνα των ΗΠΑ.

Το Chia είναι μια άριστη πηγή πρωτεϊνών, μετάλλων και βιταμίνης Β, είναι απλό στη χρήση με την προθήκη του κατά την παρασκευή τροφών και είναι ασφαλές στην κατανάλωσή του.


Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

τυρί και εθισμός

Εθισμένοι με το τυρί;


Ο Dr. Neal Barnard, γιατρός και πρόεδρος της Επιτροπής Παθολόγων Υπεύθυνης Ιατρικής στην Αμερική υποστηρίζει ότι το τυρί μπορεί να είναι τόσο εθιστικό όσο και η μορφίνη.

Εξηγεί ότι το τυρί είναι εθιστικό, επειδή σε αυτό περιέχονται μικρά ποσά μορφίνης από το συκώτι των αγελάδων. Στο βιβλίο του ‘Breaking the Food Seduction’ εξηγεί γιατί οι άνθρωποι εθίζονται σε προϊόντα όπως το τυρί, το κρέας, τη ζάχαρη και τη σοκολάτα.

Ο ίδιος γράφει: «Ο λόγος που πολλοί από μας δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς γαλακτοκομικά προϊόντα ερμηνεύεται με τη βοήθεια της βιοχημείας. Το τυρί, για παράδειγμα, περιέχει υψηλά ποσοστά καζεΐνης, μια πρωτεΐνη που... κατά τη διάρκεια της πέψης αποσυντίθεται και παράγει ένα είδος οπιούχας χημικής ένωσης, που ονομάζεται καζομορφίνη. Οι ίδιες οπιούχες ενώσεις θεωρούνται υπεύθυνες για το δεσμό μητέρας-νηπίου που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της γαλουχίας. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο, που πολλοί από μας εξαρτόμαστε από γαλακτοκομικά προϊόντα».

Ο Dr. Barnard πιστεύει, ότι η έρευνά του θα μπορούσε να βοηθήσει υπέρβαρους ανθρώπους που μηνύουν εστιατόρια fast-food, αποδεικνύοντας ότι τα τρόφιμα που διακινούν είναι εθιστικά όπως ο καπνός! Έχει αναπτύξει ένα πρόγραμμα διατροφής και τρόπου ζωής, διάρκειας τριών εβδομάδων, για να βοηθήσει υπέρβαρους ανθρώπους να απαλλαγούν από τον “εθισμό” τους, αλλάζοντας τις συνήθειές τους, κάνοντας φυσική άσκηση, και βελτιώνοντας την ποιότητα του ύπνου τους.


Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

Η Βιταμίνη Β12 και οι φυτοφάγοι

-Τι είναι και πώς παράγεται η Β12;
-Πώς απορροφάται στον οργανισμό;
-Τι προκαλεί η έλλειψη Β12;
-Ποιες είναι οι πηγές Β12 και ποια τα μειονεκτήματα;
-Γιατί είναι ρουτίνα το συμπλήρωμα Β12 στα ζώα που εκτρέφονται για το κρέας τους ή ακόμα και για τα σαρκοφάγα οικόσιτα ζώα;
-Χρειαζόμαστε πραγματικά συμπλήρωμα και γιατί;
-Είναι βλαβερό το συμπλήρωμα Β12; Γιατί τα συμπληρώματα έχουν τόσο μεγάλες ποσότητες Β12;
-Τι δείχνουν οι έρευνες για την επάρκεια των vegans σε Β12;
Στην περιγραφή του βίντεο υπάρχουν οι βιβλιογραφικές αναφορές που χρειάζεστε για να κάνετε την δική σας μελέτη.

Σάββατο 16 Ιουλίου 2011

Τσάι από βότανα - πως φτιάχνεται



"Να σου βράσω λίγο χαμομήλι για το στομάχι σου;" είναι η κλασσική πρόταση των μαμάδων όταν πονάει το στομάχι μας. Στην πρόταση αυτή υπάρχει όμως ένα λάθος.Τα βότανα δεν πρέπει να βράζονται όταν φτιάχνουμε τσάι.

Ο καλύτερος τρόπος για να απολαύσουμε ένα φλιτζάνι τσάι από βότανα είναι:
  • η σωστή επιλογή βοτάνων....
  • η σωστή θερμοκρασία του νερού...
  • ο σωστός χρόνος έγχυσης....και...
  • η επιλογή των κατάλληλων σκευών....
Στον τρόπο παρασκευής καθοριστικό ρόλο παίζει η χημεία και η θερμοκρασία. Όλα αυτά μαζί μεγιστοποιούν την γεύση των τσαγιών από βότανα. Τα βασικά σκεύη που χρειαζόμαστε δεν διαφέρουν από βότανο σε βότανο ή από μείγμα σε μείγμα...
και έτσι έχουμε:

  1. τον βραστήρα.... για το βράσιμο του νερού μας
  2. το νερό.... το νερό είναι καλύτερα να είναι φιλτραρισμένο αν είναι "σκληρό", να μην περιέχει πολύ ασβέστιο, να μην είναι πολύ "μαλακό", να μην είναι αποσταγμένο διότι το αποσταγμένο νερό παράγει μια επίπεδη άνοστη γεύση και είναι άχρωμο και άγευστο
  3. η θερμοκρασία του νερού εξαρτάται πάντα από το βότανο που χρησιμοποιούμε ο δε χρόνος βρασίματος να είναι πολύ λίγος διότι το παρατεταμένο βράσιμο μειώνει το οξυγόνο και το τσάι μας θα είναι ηπιότερο....
  4. τα βότανα... τα βότανα πρέπει να είναι καλής ποιότητας να μην περιέχουν μούχλα και υγρασία και να είναι διατηρημένα σωστά. Τα ρίχνουμε σε νερό που έχει ήδη βράσει. Ποτέ δεν βράζουμε τα βότανα όταν θέλουμε να κάνουμε τσάι!
  5. την τσαγιέρα.... η τσαγιέρα έχει αποδειχθεί ότι είναι το ιδανικότερο και βασικότερο δοχείο εδώ και πάρα-πάρα πολλά χρόνια για την σωστή παρασκευή του τσαγιού μας. Πρέπει να είναι από τέτοιο υλικό ώστε να μην μεταδίδει στο τσάι μας γεύσεις από το δικό της υλικό κατασκευής και να μπορεί να διατηρήσει την θερμοκρασία στο σωστό σημείο καθ' όλη την διάρκεια που χρειάζονται τα βότανα να αναδείξουν τις ιδιότητες τους -να εξαχθούν τα αιθέρια έλαιά τους και να αναδειχθεί το άρωμά τους. Αυτός ήταν και είναι ο λόγος που οι τσαγιέρες ήταν πάντα κατασκευασμένες από ακριβές πορσελάνες ή γυαλί.
Το τσάι ή το μείγμα των βοτάνων μπορούμε να το ρίχνουμε χύμα μέσα στην τσαγιέρα και μετά το τέλος της έγχυσης να το σουρώνουμε με ένα σουρωτήρι στο φλιτζάνι μας. Υπολογίζουμε συνήθως ένα κουταλάκι του γλυκού βότανα για 200 ml νερό.

Η θερμοκρασία του νερού ποικίλει ανάλογα με τα βότανα. Κάθε βότανο έχει διαφορετικές απαιτήσεις όσον αφορά την βέλτιστη θερμοκρασία του νερού και του χρόνου έγχυσης. Εκείνο που πρέπει να προσέχουμε είναι να αποφεύγουμε να ρίχνουμε νερό που βράζει πάνω στα βότανά μας διότι καίγονται τα φύλλα και η ισορροπία των αρωμάτων και της γεύσης ανατρέπεται.

Έτσι, για παράδειγμα, η θερμοκρασία του νερού για το πράσινο και λευκό τσάι δε θα πρέπει να είναι πάνω από 80 βαθμούς Κελσίου και ο χρόνος έγχυσης 2-4 λεπτά. Ενώ για τα περισσότερα βότανα η θερμοκρασία νερού πρέπει να είναι περίπου στους 100 βαθμούς Κελσίου και ο χρόνος έγχυσης 7-10 λεπτά.

Μετά δε το πέρας της παρασκευής του τσαγιού μας δεν πρέπει να απομένουν υπολείμματα από το τσάι και τα φύλλα των βοτάνων στην τσαγιέρα. Αυτή πρέπει να πλένεται με ζεστό νερό χωρίς σκληρά απορρυπαντικά.
 ***
 Αν τώρα θέλουμε να φτιάξουμε κρύο τσάι - ιδανικό για τις ζεστές καλοκαιρινές μέρες - ο τρόπος αλλάζει ελάχιστα:
  • βράζουμε ποσότητα νερού που αντιστοιχεί σε ένα ποτήρι...
  • προσθέτουμε τόσα κουταλάκια του γλυκού βότανο όσα και τα ποτήρια που θέλουμε να φτιάξουμε... Αν θέλουμε να φτιάξουμε έξι ποτήρια με τσάι μέντας, βάζουμε έξι κουταλάκια αποξηραμένη μέντα στο νερό κι αφήνουμε για 7-8 λεπτά. Στραγγίζουμε σε γιάλινη κανάτα και προσθέτουμε άλλα 5 ποτήρια νερό ή 4 ποτήρια και πάγο αρκετό για άλλο ένα (το έκτο είναι αυτό που βράσαμε) και
  • το συντηρούμε στο ψυγείο για 2-3 μέρες
Στην υγειά σας!


Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

Ντιπ μαϊδανού

Πέστο με Μαϊδανό



Συστατικά

  • Φύλλα Μαϊδανού – από 3 ματσάκια
  • Σκελίδες σκόρδου – 3
  • Χυμός λεμονιού – από 1 λεμόνι
  • Σπόροι κουκουναριού – 50 γραμμάρια (Οι σπόροι κουκουναριού είναι οι καλύτεροι γι’ αυτό. Αλλά αν δε βρεις, μπορεί να χρησιμοποιήσεις καρύδια)
  • Λάδι – 3 κουταλιές
  • Αλάτι για τη γευση


Προετοιμασία

Καβουρντίστε ελαφρά τους σπορους κουκουναριού και φτιάξτε μια τραχιά ξηρή σκόνη. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις ωμούς σπόρους κουκουναριού αν θέλεις.

Καβουρντίστε ελαφρά το σκόρδο. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις ωμό σκόρδο αν θέλεις.

Αναμείξτε χοντροκομμένα τον μαϊδανό και το σκόρδο με το χυμό λεμονιού και το λάδι. Μην φτιάξετε μια λεπτή ζύμη, καθώς αυτό χαλάει τη γεύση.

Προσθέστε χοντροκομμένη σκόνη σπόρων κουκουναριού και ανακατέψτε σε χαμηλή θερμοκρασία, όσο για να αναμιχθεί καλά με την υπάρχουσα ζύμη. Μην προσθέσετε νερό σ’ αυτήν την συνταγή.

Χύστε την σε ένα μπολ.

Απλώστε πάνω σε ψωμί/ζυμαρικά.

Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

Βεγκανισμός και περιβαλλοντικά οφέλη

Ένα πολύ σημαντικό κίνητρο για την υιοθέτηση της φυτοφαγίας αποτελούν οι τεράστιες επιπτώσεις των βιομηχανοποιημένων κτηνοτροφικών μονάδων στο περιβάλλον, και ιδιαίτερα στο νερό και τα δάση. Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα η ανάπτυξη του πληθυσμού πάνω στον πλανήτη και η τεράστια βιομηχανοποίηση όλων των φάσεων της ανθρώπινης δραστηριότητας έχουν προκαλέσει μεγάλες καταστροφές στο περιβάλλον. Εκατομμύρια ανθρώπων σε όλο τον κόσμο στερούνται επαρκούς τροφής και δισεκατομμύρια ανθρώπων ζουν δίχως πόσιμο νερό, κατάσταση που επιβάλλει την υιοθέτηση βιώσιμων τρόπων παραγωγής τροφής που δεν επιβαρύνει περαιτέρω την κατάσταση του πλανήτη.

Η εντατική καλλιέργεια αποτελεί μία από τις πιο πολυέξοδες σε ενέργεια και καταστροφικές για το περιβάλλον βιομηχανικές δραστηριότητες. Ο σύγχρονος άνθρωπος οφείλει να επανεξετάσει τις διαιτητικές του συνήθειες και να κάνει συνειδητές επιλογές.

Η παγκόσμια κατανάλωση κρέατος έχει τετραπλασιαστεί τα τελευταία πενήντα χρόνια και τα ζώα παραγωγής γάλακτος και κρέατος αυτή τη στιγμή ξεπερνούν τους ανθρώπους στη γή σε αναλογία 3 προς 1. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα περισσότερα δάση ανά τον κόσμο να αποψιλώνονται για να δημιουργηθούν νέα βοσκοτόπια μια που τα ήδη υπάρχοντα δεν επαρκούν.

Έρευνα που χρηματοδοτήθηκε από τον Οργανισμό Διατροφής και Αγροκαλλιέργειας των Ηνωμένων Εθνών(FAO), την Αμερικανική Ένωση για τη Διεθνή Ανάπτυξη (USAID)και την Παγκόσμια Τράπεζα , καταλήγει ότι η βιομηχανία του κρέατος "ενεργεί άμεσα σε βάρος της γης, του νερού, του αέρα και της βιοποικιλότητας μέσω της παραγωγής εκατομμυρίων τόνων κοπριάς, χρησιμοποιεί μη ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και πηγές τροφής προερχόμενες από τα ίδια τα ζώα. Η υψηλή συγκέντρωση αμμωνίας στην ατμόσφαιρα γύρω από τις βιομηχανοποιημένες φάρμες, προκαλεί τοπικές όξινες βροχές, μόλυνση του νερού και αποψίλωση των δασών".

Το 70% των σιτηρών και των σπόρων που καλλιεργούνται στον πλανήτη μας προορίζονται για ζωοτροφές. Οι επιστήμονες που υποστηρίζουν τη χορτοφαγία ή φυτοφαγία, δηλώνουν πως με αυτές τις ποσότητες μπορούν να τραφούν πολύ περισσότεροι άνθρωποι από ότι αν παραχθεί τελικά κρέας από τα ζώα αυτά.Συγκεκριμένα, 7 κιλά σιτηρών απαιτούνται για την παραγωγή ενός κιλού βοδινό και η αναλογία είναι  4 προς 1 για το χοιρινό και 2 προς 1 για τα πουλερικά. Για να το απλοποιήσουμε περισσότερο το βοδινό σε ένα χάμπουργκερ θα αντιστοιχούσε σε σιτάρι αρκετό να παράγει 5 φραντζόλες ψωμί!!  Έτσι φαντάζομαι πως γίνεται κατανοητό πως με την αυστηρά φυτοφαγική διατροφή όχι μόνο δε συμμετέχουμε στη σφαγή των ζώων και την καταστροφή του περιβάλλοντος αλλά μπορούμε να εξαλείψουμε την πείνα για εκατομμύρια ανθρώπους.

Υπάρχουν άπειρα βιβλία επάνω στο θέμα αυτό, και δεν έχουμε τον χώρο εδώ να αναλύσουμε έναν έναν τους λόγους για τους οποίους οι κρεατοφαγία κάνει κακό στο περιβάλλον μας. Ένα τέτοιο βιβλίο ονομάζεται “Diet for a Small planet” (20th Century Edition) και είναι γραμμένο από την Frances Moore Lappe.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...