Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

Ωμοφαγικό παγωτό μπανάνα

Είναι ένα πανεύκολο, δροσιστικό παγωτό που μπορεί να γίνει ανά πάσα στιγμή αρκεί να έχετε μπανάνες (ή και άλλα φρούτα!) κομμένες σε κομμάτια στην κατάψυξη.

Υλικά (για 1 μερίδα)
  • 1 μπανάνα ξεφλουδισμένη και κομμένη σε φέτες στην κατάψυξη για τουλάχιστον 10 ώρες
  • λίγο αμυγδαλόγαλα ή άλλο καρπόγαλα ή ακόμη και νερό
  • προαιρετικά: σιρόπι από χουρμάδες και ωμό κακάο *
Παρασκευή
Βγάζουμε τη μπανάνα από την κατάψυξη κι αφήνουμε 2-3 λεπτά να ξεπαγώσει για να μπορέσουμε να ξεκολλήσουμε τα κομμάτια (που λογικά θα έχουν ενωθεί από τον πάγο).
Βάζουμε τα κομμάτια στο επεξεργαστή τροφών (μούλτι) και προσθέτουμε ελάχιστο αμυγδαλόγαλα (μια κουταλιά περίπου). Χτυπάμε στο μούλτι μέχρι να αφρατέψει. Αν δούμε ότι χρειάζεται, μπορούμε να προσθέσουμε λίγο ακόμη αμυγδαλόγαλα μέχρι να έχει υφή παγωτού.

* Για το σιρόπι από χουρμάδες:
Βάζουμε στο μούλτι 4-5 χουρμάδες με λίγο νεράκι και 1-2 κουταλάκια κακάο ή όσο μας αρέσει ώστε να είναι ρευστό και με γεύση κακάο.




Κυριακή 21 Απριλίου 2013

Έθιμο ή αμαρτία η σφαγή των αμνών το Πάσχα;


Η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία και η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή 115 Ζωοφιλικών Σωματείων με αφορμή τη σφαγή των αμνών που παραδοσιακά γίνεται το Πάσχα - κάτω από απαράδεκτες συνθήκες ακόμα και υπαίθρια και κατά παράβαση της νομοθεσίας που ορίζει την αναισθητοποίηση πριν τη σφαγή - δίνουν τη δική τους απάντηση σε αυτό το χριστιανικό έθιμο.
Επειδή συχνά εδώ αναφερόμαστε στα εγκλήματα που γίνονται εις βάρος των ζώων και το πώς χρησιμοποιούνται από τους ανθρώπους με κάθε τρόπο, αξίζει τον κόπο να διαβάσετε για «Τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα της μεγαλύτερης γιορτής της Ορθοδοξίας: Το άγιον Πάσχα».
Θρησκευτικό έθιμο ή αμάρτημα;
«εἰ δὲ ἐγνώκειτε τί ἐστιν· ἔλεος θέλω καὶ οὐ θυσίαν, οὐκ ἂν κατεδικάσατε τοὺς ἀναιτίους.» Kατά Ματθαίον 12:7
Σε λίγες μέρες οι περισσότεροι από εμάς θα κάτσουμε στο γιορτινό τραπέζι της Λαμπρής για να απολαύσουμε τον σουβλισμένο οβελία. Ελάχιστοι, όμως, θα σκεφτούν πως και γιατί φτάσαμε να καταναλώνουμε το συγκεκριμένο ζώο τη συγκεκριμένη ημέρα, διαιωνίζοντας έτσι αβασάνιστα μία αιματηρή και άχρηστη παράδοση. Μία παράδοση που προϋποθέτει επτά θανάσιμα αμαρτήματα.
Πρώτο θανάσιμο αμάρτημα: Ένα αιματηρό και παρεξηγημένο θρησκευτικό έθιμο
Η λέξη Πάσχα, αραμαϊκά Pasha και εβραϊκά Paseh, σημαίνει πέρασμα. To εβραϊκό Πάσχα σημαίνει το πέρασμα των Εβραίων από την Eρυθρά Θάλασσα στη Γη της Επαγγελίας (Έξοδος), δηλαδή την απελευθέρωση των Εβραίων από τα δεσμά της Αιγύπτου.  Μεταγενέστερα, υιοθετήθηκε από τους Χριστιανούς για να γιορτάσει το Χριστιανικό Πάσχα, δηλαδή το πέρασμα του Υιού του Υahve, του Μessiah, από τον θάνατο στην αιώνια ζωή. Και όπως στο Εβραϊκό Πάσχα θυσιάζονταν οι αμνοί το αίμα των οποίων έβαφαν τις θύρες τους οι Εβραίοι, έτσι και στο χριστιανικό Πάσχα θυσιάζονται τα δύστυχα αυτά ζώα συμβολίζοντας τη θυσία του κατά Ιωάννη αποκαλούμενου Αμνού του Θεού (1:29), δηλαδή του Χριστού, που με την πράξη αυτή της αγάπης του θέλησε να μας σώσει από τον θάνατο και την αμαρτία.
Ο Χριστός, όμως, ήταν άνθρωπος ή θεάνθρωπος και όχι αμνός. Ο Ιωάννης, προφανώς, χρησιμοποιώντας αυτή τη μεταφορά, ήθελε να περάσει το μήνυμα ότι ο Χριστός θα θυσιαζόταν σαν αμνός για να αίρει τις αμαρτίες μας και να μας χαρίσει την αιώνια ζωή. Θυσιάστηκε, όμως, ο ίδιος. Δεν θυσίασε κανένα ζώο στη θέση του, ενώ αντιθέτως έλεγε ότι θέλει έλεος και αγάπη και όχι θυσίες. Είναι πολλές οι αναφορές στις γραφές που μαρτυρούν ότι ο Χριστός δίδασκε η πίστη μας προς το Θεό να εκδηλώνεται με πράξεις αγάπης και όχι με θυσίες.  ΟΘεός ζήτησε αγάπη και όχι θυσίες: «...εἰ δὲ ἐγνώκειτε τί ἐστιν, ἔλεον θέλω καὶ οὐ θυσίαν...»  (Κ.Δ. Ματθαίος Κεφ. 9.13 & 12.7), «...διότι ἐὰν θύσωσιν θυσίαν καὶ φάγωσιν κρέα κύριος οὐ προσδέξεται αὐτά νῦν μνησθήσεται τὰς ἀδικίας αὐτῶν...» (Ωσηέ 8:13), «Δεν πρέπουν σε χριστιανούς θυσίες μετά τη Θυσία του Χριστού» (Απόστολος Παύλος προς Εβραίους).
Πώς τότε συνδέθηκε η θυσία των αμνών με την Ανάσταση του Κυρίου;
Δεύτερο θανάσιμο αμάρτημα: Γενοκτονία αμνοεριφίων
Εκατοντάδες χιλιάδες αμνοερίφια σφάζονται κάθε χρόνο τη Λαμπρή αυτή ημέρα του Πάσχα. Ο αριθμός τους ενδέχεται να φτάνει έως και τα δύο εκατομμύρια σύμφωνα με επίσημα στοιχεία.
Τρίτο θανάσιμο αμάρτημα: Το οδυνηρό ταξίδι προς τον θάνατο
Πολλά από τα αρνιά προς σφαγή στοιβάζονται κατά εκατοντάδες σε φορτηγά για να ταξιδέψουν από τον ένα τόπο στον άλλο μέσα σε συνθήκες ασφυκτικού συνωστισμού, χωρίς νερό και φαγητό επί ώρες. Αυτό τους προκαλεί στρες και πανικό, ενώ πολλά από αυτά πεθαίνουν πριν φτάσουν στον προορισμό τους. Τα υπόλοιπα οδηγούνται με κλωτσιές και σπρωξιές στον τόπο του θανάτου τους.
Τέταρτο θανάσιμο αμάρτημα: Η σφαγή των αθώων
Τα αρνιά, ως ζώα πράα και ήρεμα, δεν διαθέτουν κανένα φυσικό μηχανισμό για να μπορέσουν να αμυνθούν έναντι όλης αυτής της βαναυσότητας που υφίστανται.   Δεν μπορούν να τρέξουν γρήγορα, να πετάξουν ή ακόμα να δαγκώσουν. Το μόνο που μπορούν να κάνουν εκείνη την τραγική στιγμή που απολύουν τη ζωή τους, είναι να βελάσουν με όση δύναμη τους μένει...
Περιμένουν στη μακριά ουρά τρομοκρατισμένα και πανικοβλημένα, οσμίζοντας την οσμή του θανάτου. Η κορτιζόλη (χημική ουσία που προκαλεί καρκίνο στον ανθρώπινο οργανισμό) εκτοξεύεται στα ύψη. Ένα-ένα κρεμιέται με δεμένα τα πίσω του πόδια, ενώ το κοφτερό μαχαίρι ξεσκίζει τη σάρκα τους. Το αίμα αναβλύζει και τα ζώα τινάζονται με σπασμούς μέχρι να χυθεί η σταγόνα εκείνη που θα τα παραδώσει στον θάνατο. Ο σφαγέας τα κατεβάζει από το τσιγκέλι και αρχίζει το γδάρσιμο, το ξεντέριασμα και το ξερίζωμα των εσωτερικών τους οργάνων.
Πέμπτο θανάσιμο αμάρτημα: Χωρίς αναισθητικό
Οι κτηνοτρόφοι απαιτούν να γίνει η σφαγή των ζώων τους εκτός οργανωμένων σφαγείων για να γλιτώσουν το κόστος. Έτσι, τα περισσότερα αρνιά σφάζονται έχοντας πλήρως τις αισθήσεις τους. Υπενθυμίζουμε ότι πέρυσι ο αρμόδιος υφυπουργός αποφάσισε την εφαρμογή του Π.Δ. 568/1988 σύμφωνα με το οποίο επιτρέπεται η κατ’ εξαίρεση σφαγή αμνοεριφίων στις εγκαταστάσεις των κτηνοτρόφων, εφόσον δεν λειτουργεί σφαγείο στην περιοχή.
Σύμφωνα με τη Διεύθυνση Κτηνιατρικής και την Πανελλήνια ‘Ένωση Κτηνιάτρων Δημοσίων Υπαλλήλων, η σφαγή των αμνοεριφίων σε υπαίθριους χώρους αποτελεί παράβαση των κείμενων διατάξεων περί υγειονομικού Κτηνιατρικού ελέγχου των σφαγίων ζώων και περί προστασίας ζώων και περιβάλλοντος, αλλά και του Π.Δ. 327/1996 (ΦΕΚ 221 Α΄) που αναφέρεται ΡΗΤΑ σε αναισθητοποίηση πριν την σφαγή.
Για την παράνομη σφαγή ζώων σε υπαίθριους χώρους και της εμπορίας των σφαγίων ζώων, υπενθύμισε στο αρμόδιο Υπουργείο μας και η διεθνής φιλοζωική οργάνωση Compassion in World Farming, αναφέροντας ότι «η νομοθεσία της Ε.Ε (Οδηγία του Συμβουλίου 93/119/ΕΚ της 22ας Δεκεμβρίου 1993 για την προστασία των ζώων κατά τη σφαγή ή/και τη θανάτωσή τους) απαγορεύει τη σφαγή εκτός σφαγείου και επιτρέπει παρεκκλίσεις μόνο για τη σφαγή ζώων από τον ιδιοκτήτη προς ιδία κατανάλωση, δεδομένου ότι θα αποφεύγεται οποιαδήποτε περιττή διέγερση, πόνος ή ταλαιπωρία των ζώων κατά τη διακίνηση, τον σταυλισμό, την ακινητοποίηση, την αναισθητοποίηση, τη σφαγή και τη θανάτωση».
Έκτο θανάσιμο αμάρτημα: Τα κακοποιημένα κορμιά σε πλήρη θέαση
Στις αγορές, οι κρεοπώλες μοστράρουν τα άψυχα και κακοπαθημένα κορμιά των αμνών και τα εντόσθιά τους, γνωρίζοντας ότι αυτό το θέαμα δεν προκαλεί καμία αισθητική ή ηθική δυσαρέσκεια, αφού άλλωστε το αγοραστικό κοινό είναι εθισμένο σε τέτοιου είδους θεάματα. Ακόμα και στη μικρή οθόνη «παρελαύνουν» τα κρεμασμένα από τα τσιγκέλια πτώματα των σφαγιασμένων ζώων με τα τηλεοπτικά πάνελ ειδήσεων να αγωνιούν για του φτωχού το αρνί, ενώ κακόγουστες διαφημίσεις προβάλλουν σε γκρο πλαν τον γδαρμένο, κακοπαθημένο και σουβλισμένο αμνό.
Έβδομο θανάσιμο αμάρτημα: Εβραϊκό έθιμο με ... Οθωμανικές προεκτάσεις: παλούκωμα ή διοβελισμός, κοινώς σούβλισμα
Όλη η παραπάνω βαρβαρότητα φτάνει στο αποκορύφωμά της με το σούβλισμα του δύστυχου ζώου. Ο πάσσαλος ή το παλούκι ήταν σύμβολο της Οθωμανικής κυριαρχίας. Ο θάνατος δια του διοβελισμού προοριζόταν για ειδεχθείς κακούργους ή για όσους αντιστέκονταν στην κρατική εξουσία. Η μέθοδος του παλουκώματος αποκαλύπτει τη σαδιστική πλευρά της εξουσίας η οποία σχετίζεται με τη γενετήσια, πατριαρχική ή φαλλοκρατούμενη οθωμανική κυριαρχία. Με άλλα λόγια, η πρακτική του βιασμού των υποταγμένων, το παλούκωμα και άλλα παρεμφερή βασανιστήρια έχουν την ίδια αιτία.
Η εικόνα, όμως, ενός ζώου στη σούβλα είναι από μόνη της βάρβαρη ακόμη και χωρίς να παραπέμπει στους παραπάνω συμβολισμούς.  
Ύστερα από όλα τα παραπάνω, πιστεύουμε ότι η γενοκτονία των αμνοεριφίων πρέπει να καταργηθεί την άγια αυτή ημέρα, εάν θέλουμε να μιλάμε για Χριστιανοσύνη και Αγάπη.
Η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία  &
Η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή 115  Ζωοφιλικών Σωματείων


Πηγή: Η σφαγή των αμνών το Πάσχα έθιμο ή αμαρτία; | www.zoosos.gr 

Κυριακή 14 Απριλίου 2013

Στη σφαίρα της αρμονικής συμβίωσης


Στις μέρες μας ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων αρχίζει και κάνει επιλογές συνδεδεμένες με τις πραγματικές αξίες και με φροντίδα για τον πλανήτη. 
Κάνουμε την πραγματικότητα στην οποία ζούμε πιο απλή αγοράζοντας λιγότερα μια που η γη δίνει ότι χρειαζόμαστε για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας. Όχι, όμως, την απληστία μας. Προτιμούμε τα βιολογικά τρόφιμα για να μείνουν τα χημικά μακριά από το νερό και τη γη μας, για να προστατέψουμε την άγρια ζωή και τους αγρότες και για να μείνουν οι οργανισμοί μας καθαροί. Αγοράζουμε αγαθά δίκαιου εμπορίου (fair trade) για να είμαστε σίγουροι πως οι άνθρωποι που τα παράγουν είναι οι αποδέκτες των κερδών κι όχι οι πολυεθνικές. Ανακυκλώνουμε, επειδή, πλέον, γνωρίζουμε πως οι φυσικοί πόροι είναι περιορισμένοι και πρέπει να τους μοιραστούμε με τους μελλοντικούς κατοίκους της γης. Φροντίζουμε να εξοικονομούμε ενέργεια και νερό. Όταν κάνουμε όλες αυτές τις επιλογές δημιουργούμε έναν καλύτερο κόσμο για τον άνθρωπο και όλα τα όντα σ’ αυτόν τον πλανήτη.
Όμως, υπάρχει μια επιλογή που είναι ίσως η πιο ολοκληρωμένη από όλες αλλά πολύ συχνά την παραβλέπουμε. Μια επιλογή που μπορεί να φέρει σημαντικές και θετικές αλλαγές σε όλα όσα μας απασχολούν σε σχέση με τον πλανήτη και μπορεί να γίνει από όλους. Με αυτήν μπορούμε:

  • Να σταματήσουμε την αποψίλωση δασικών εκτάσεων και να σώσουμε τα τροπικά δάση
  • Να σταματήσουμε τον κύριο λόγο σπατάλης και ρύπανσης του νερού
  • Να σώσουμε τις αγροτικές μας περιοχές
  • Να ξαναγεμίσουν οι ωκεανοί και οι θάλασσες με υποβρύχιους κόσμους γεμάτους ζωή
  • Να σώσουμε είδη ζώων που απειλούνται με εξαφάνιση (όπως ο ρινόκερος)
  • Να ξαναδώσουμε τις άγριες εκτάσεις στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους
  • Να ταΐσουμε εμάς και κάθε πεινασμένο άνθρωπο

Πως μπορούν να γίνουν όλα αυτά; Με μία καθαρά χορτοφαγική διατροφή, τον βεγκανισμό (veganism).
(Vegan: Αυτός που αποφεύγει την κατανάλωση όλων των ζωικών προϊόντων και την χρήση προϊόντων από γούνα, δέρμα, κοράλλι, κλπ για ηθικούς και περιβαλλοντικούς λόγους κυρίως καθώς και για λόγους υγείας.)

Κλιματική αλλαγή
Η εκτροφή ζώων για τροφή είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στην παγκόσμια κλιματική αλλαγή. Ενώ, πολύ σωστά, χρησιμοποιούμε λάμπες εξοικονόμησης ενέργειας ή προτιμάμε αυτοκίνητα υβριδικά, ο ΟΗΕ ανακοινώνει ότι η εκτροφή ζώων για ανθρώπινη κατανάλωση συμβάλει στο φαινόμενο του θερμοκηπίου περισσότερο από όλα τα αεροπλάνα, αυτοκίνητα και φορτηγά του πλανήτη μαζί. Tο μεθάνιο, που εκπέμπεται, μάλιστα, είναι 21 φορές πιο ισχυρό από το διοξείδιο του άνθρακα.

Νερό
Απαιτούνται τεράστιες ποσότητες νερού για να πιουν και να τραφούν τα εκτρεφόμενα ζώα. Για να παραχθεί ένα κιλό κρέατος απαιτούνται κατά μέσο όρο 20.000 λίτρα νερού ενώ για ένα λίτρο αγελαδινού γάλακτος 5.000 λίτρα νερού. Ένας βίγκαν, λοιπόν, μπορεί να εξοικονομήσει περισσότερο από πέντε εκατομμύρια λίτρα νερού ετησίως!!! Θα μπορούσε δηλαδή να αφήσει το ντουζ ανοιχτό (όχι ότι πρέπει να το κάνει!) 24 ώρες τη μέρα, 365 μέρες το χρόνο και παρ’ όλα αυτά να μην σπαταλήσει τόσο νερό όσο κάποιος που τρέφεται με μια διατροφή βασισμένα στα ζωικά.

Δάση
Ανακυκλώνουμε χαρτί για να σώσουμε τα δέντρα (και ορθώς πράττουμε), αλλά η βασική αιτία για την καταστροφή δασικών εκτάσεων (συμπεριλαμβάνοντας και τα τροπικά δάση) είναι η αποψίλωση εκτάσεων για τη δημιουργία αγροτικών εκτάσεων ώστε να παραχθούν ζωοτροφές. Με την αποφυγή κατανάλωσης ζωικών σε ένα μόλις χρόνο μπορείς να σώσεις ένα ολόκληρο στρέμμα με δέντρα που ισοδυναμεί με εκατομμύρια κομμάτια χαρτιού.

Ρύπανση
Τα περιττώματα των ζώων προκαλούν επίσης πολλά προβλήματα. Στις ΗΠΑ μόνο, τα εκτρεφόμενα ζώα παράγουν 130 φορές περισσότερα περιττώματα από ότι όλος ο ανθρώπινος πληθυσμός. 40 τόνοι το δευτερόλεπτο!! Αυτά τα λήμματα ρυπαίνουν το νερό και τον αέρα και καταστρέφουν το έδαφος. Το πρόβλημα εντείνεται αν θυμηθούμε ότι περιέχουν διάφορες ουσίες όπως φάρμακα, αυξητικές ορμόνες, κτλ που δίνονται στα ζώα για να διατηρούνται υγιή(;) και για παραγωγή περισσότερου κρέατος.

Ωκεανοί
Οι θάλασσές μας κάποτε ξεχείλιζαν από ζωή. Φάλαινες, θαλάσσιες χελώνες και ψάρια ήταν άφθονα. Δυστυχώς, οι θαλάσσιοι πληθυσμοί κοντεύουν να εξαφανιστούν στα περισσότερα μέρη της γης. Η βιομηχανική αλιεία με τα τεράστια δίχτυα της ξύνει τα βάθη των ωκεανών και «ξεριζώνει» στο διάβα της όλες τις θαλάσσιες μορφές ζωής – χελώνες, δελφίνια, φώκιες.. δεν έχει σημασία. Οι βιομηχανικές καλλιέργειες ψαριών είναι υπεύθυνες για τη δημιουργία νεκρών περιβαλλοντικά περιοχών. Τα απόβλητα των εκτροφείων καταστρέφουν το βυθό και τη ζωή που υπάρχει εκεί.


Με την επιλογή του βεγκανισμού (σε συνδυασμό με όλα όσα ανέφερα αρχικά) μπορούμε να χτίσουμε έναν κόσμο που ο αέρας είναι καθαρός, το νερό άφθονο και χωρίς ρύπανση και οι ωκεανοί βρίθουν από ζωή. Ένας κόσμος όπου οι εκτάσεις άγριας γης έχουν επιστραφεί στα ζώα και κανένας άνθρωπος στον κόσμο δεν πεινάει γιατί οι εκτάσεις γης που κάποτε έδιναν τροφή στα εκτρεφόμενα ζώα τώρα καλλιεργούνται για να τραφούν οι άνθρωποι. Ένας κόσμος όπου όλα τα έμβια όντα ζουν αρμονικά.

Όλοι είμαστε αλληλένδετοι. Ας ξεφύγουμε από το Matrix. Δεν είναι αργά για να βιώσουμε έναν κόσμο αρμονικής συμβίωσης.




Το άρθρο της Δήμητρας Ανδρίτσιου (μέλος της ομάδας μας) πρωτοδημοσιεύτηκε για το schooltime.gr

μύθος και πραγματικότητα #1

ΜΥΘΟΣ:
Τα φυτά αισθάνονται και αυτά πόνο όπως θα ξέρεις.

ΓΕΓΟΝΟΣ:
Ναι, τα φυτά είναι ζωντανά και νιώθουν "πόνο" αλλά δεν ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ, ούτε διαθέτουν κεντρικό νευρικό σύστημα και εγκέφαλο να δεχθεί αυτά τα σήματα, επομένως, τραβώντας ένα καρότο από το έδαφος ή κόβοντας ένα μήλο από ένα δέντρο δεν έχει τις ίδιες ηθικές επιπτώσεις ,όπως το να βασανίσεις και τελικά να κόψεις το λαιμό ενός ζώου που αισθάνεται φόβο και επιθυμία για ζωή. Ωστόσο, ακόμα και αν κάποιος ανησυχεί ότι τα φυτά γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης κατά τον ίδιο τρόπο όπως τα ζώα , με την κατανάλωση κρέατος θα πρέπει να ανησυχεί δύο φορές περισσότερο, επειδή τα ζώα που τρώει θα έχουν φάει ήδη τα φυτά πριν από τη σφαγή (για παράδειγμα, χρειάζονται αρκετά κιλά φυτά για την παραγωγή μόλις ένα κιλό βόειου κρέατος). Είναι γνωστό ότι για την παραγωγή κρέατος απαιτείται δέσμευση μεγάλων εκτάσεων γης. Μπορούμε να ζήσουμε πολύ καλά χωρίς να προκαλούμε πόνο σκόπιμο (και θάνατο) σε δισεκατομμύρια των εκτρεφόμενων ζώων.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...